Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/2850 Esas 2019/4970 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2850
Karar No: 2019/4970
Karar Tarihi: 14.03.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/2850 Esas 2019/4970 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir iş yerinde bulunan arkadaşı aracılığı ile iş yerine gelerek şikayetçiden telefonunu ödünç alır ve geri gelmediği için hırsızlık suçu işlemiş sayılır. Mahkeme, sanık hakkında TCK'nın 142/1-b maddesi uyarınca hüküm kurmuştur. Sanık daha önce suç işlemiş olduğundan ikinci kez mükerrir sayılır ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilir. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da göz önünde bulundurularak hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanmasına karar verilir. Kanun maddeleri: TCK'nın 142/1-b, 141/1, 58 ve 53.

2. Ceza Dairesi 2017/2850 E. , 2019/4970 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Oluşa ve dosya içeriğine göre; şikayetçiye ait .... isimli iş yerine bir arkadaşı aracılığı ile tanıdığı sanığın geldiği ve iş yerinde oturdukları sırada şikayetçiden telefonunun olmadığını bir arkadaşını arayacağını söyleyerek telefon istediği ve şikayetçinin de telefonunu arkadaşını araması için sanığa verdiği ve sanığın da iş yerinden çıktığı ancak geri gelmediği şeklinde gerçekleşen eylemin, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, sanık hakkında aynı Kanun’un 141/1. maddesi gereği hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, mükerrirliğe esas alınan ilamda da 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerekirken, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 14/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.