Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/1265 Esas 2018/2134 Karar Sayılı İlamı

....

Kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davad.... Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, 4721 sayılı TMK"nın 405. maddesi uyarınca vasi atanmasına ilişkindir.
..... kısıtlı adayının kuruma yerleştirilmeden önceki son ikamet adresinin “..... olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
.... Mahkemesince, kısıtlı adayının uzun zamandır bakımevinde bulunduğu, kısıtlı adayının bakımevinde uzun zamandır bulunması nedeniyle bu adresin kısıtlı adayının yerleşim yeri adresi olduğu gerekçesiyle mahkemenin yetkisizliğine karar verilmiştir.
Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, “Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir.” Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.” Yine aynı Kanunun 22. maddesi uyarınca "Bir öğretim kurumuna devam etmek için bir yerde bulunma ya da eğitim, sağlık, bakım veya ceza kurumuna konulma, yeni yerleşim yeri edinme sonucunu doğurmaz.”
Her ne kadar TMK"nın 22. maddesinde bakım kurumuna konulmanın yeni yerleşim yeri edinme sonucu doğurmayacağı düzenlenmişse de; dosya kapsamından zeka geriliği olan kısıtlı adayı ile ilgilenen kimsenin olmadığı, halen .... Rehabilitasyon Merkezinde kalan 1997 doğumlu olan kısıtlı adayının 2002 yılından beri yurdun çeşitli bölgelerinde bulunan bakımevlerinde kaldığı ve bakım ve gözetiminin sürekli olarak bakımevinde gerçekleştirildiği ve dolayısıyla bakımevinde sürekli yerleşmek amacıyla bulunduğu anlaşıldığından uyuşmazlığın ....Mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri gereğince .... Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 22/03/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.