Tehdit - hakaret - yaralamaya teşebbüs - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/807 Esas 2020/3746 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, yaralamaya teşebbüs
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı, temyiz isteminin reddi

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A)Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz edilemez olması nedeniyle Yerel Mahkemenin temyiz isteğinin reddine ilişkin kararına karşı sanık ... tarafından yapılan itirazın, REDDİNE, Yerel Mahkemenin redde ilişkin kararının ONANMASINA,
B)Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet ile sanık ... ve ... hakkında hakaret suçlarından kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükümlerin temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1)Sanık ... ve ... hakkında hakaret suçlarından kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükümlerin temyizinde;
Eylemlere, yükletilen suçlara ve ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik sanık katılan sanık ..." un temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2)Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmü açısından;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Sanık hakkında adli para cezasına hükmolunduğu gözetilmeden, TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanması,
Kanuna aykırı ve sanık ..."un temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan maddesinin TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümünün, hüküm fıkrasından çıkartılarak DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 20.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.