Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2289 Esas 2021/488 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2289
Karar No: 2021/488
Karar Tarihi: 20.01.2021

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2289 Esas 2021/488 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından bir hırsızlık suçu nedeniyle verilen bir mahkumiyet kararı incelenmiş ve diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, tekerrür uygulamasına esas alınan bir mahkûmiyetin hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı kabul edilmiştir. Bu nedenle, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanması ile ilgili kısmın çıkartılmasına karar verilmiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. ve 58. maddeleri, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi, 6545 sayılı Kanun'un 191. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası gibi kanun maddeleri de bahsedilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2020/2289 E. , 2021/488 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Tekerrür uygulamasına esas alınan Antalya 28. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/590 E.,2015/26 K. sayılı ilamındaki mahkûmiyetin, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la yeniden düzenlenen TCK’nın 191. maddesi ile aynı Kanun’la 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası gereğince uyarlanması sonucu "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ve koşulları gerçekleştiğinde CMK"nın 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının kabulünde zorunluluk bulunması ve sanığın suç tarihi itibari ile de adli sicil kaydında tekerrüre esas nitelikte başkaca bir mahkumiyet kaydının bulunmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından; 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanması ile ilgili kısmın çıkartılmasına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/01/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.