Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/4947 Esas 2019/128 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4947
Karar No: 2019/128
Karar Tarihi: 15.01.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/4947 Esas 2019/128 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Temyiz incelemesinde, tayin edilen cezanın yasal şartları oluşmadığı ve duruşma isteminin reddedildiği belirtilmiştir. Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun yapıldığı ve hükme esas alınan delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği vurgulanmıştır. Sanık müdafiinin temyiz dilekçesi nedenleri yerinde görülmemiştir. TCK'nın 314/2, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddelerine göre sanığa 5 yıl 8 ay hapis cezası verilmiştir. Cezanın, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca artırılması sonucu netice cezanın 8 yıl 6 ay hapis cezası olarak tayini gerektiği belirtilmiştir. Hüküm fıkrasındaki ceza miktarı ve suç tarihi bilgisi düzeltilerek hüküm onanmıştır.
16. Ceza Dairesi         2018/4947 E.  ,  2019/128 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ceza Dairesi
    Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
    Hüküm : TCK"nın 314/2, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

    Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
    Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
    Tayin olunan cezanın süresi itibariyle yasal şartları oluşmadığından, sanığın duruşma isteminin CMK"nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
    Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin Kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine ancak;
    TCK"nın 314 maddesi uyarınca verilen 5 yıl 8 ay hapis cezasının, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca 1/2 oranında artırımı sonucu, netice cezanın 7 yıl 18 ay hapis cezası yerine 8 yıl 6 ay olarak tayini ile yazılı şekilde fazla ceza tayini,
    Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin ilk yakalama tarihi olan "28.12.2016" yerine “15.07.2016”, olarak yazılması,
    Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususların 5271 sayılı CMK"nın 303/1 maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; Karar başlığındaki suç tarihinin 28.12.2016 olarak, hüküm fıkrasındaki netice cezanın "7 yıl 18 ay hapis cezası" olarak düzeltilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.