Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/23502 Esas 2019/15686 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/23502
Karar No: 2019/15686
Karar Tarihi: 10.09.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/23502 Esas 2019/15686 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2017/23502 E.  ,  2019/15686 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Y A R G I T A Y K A R A R I
    Davacı vekili, davacının davalı bankada iş akış yetkilisi olarak çalıştığını, normal çalışma saatleri 09:00-18:00 arası olmasına rağmen saat 20:00-21:30"dan önce işten çıkamadığını, fazla çalışma yaptığını belirterek fazla çalışma ücreti alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
    Davalı vekili, davacının 30.09.2010 tarihinde istifa ederek işten ayrıldığını, fazla mesai alacağının ancak yapılan fazla çalışma saatlerinin İK Online isimli programa girilerek onaylanması durumunda ödendiğini, davacının bordrolarına ihtirazi kayıt koymaksızın ödemeleri kabul ettiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, tanık beyanlarına göre hesaplanan fazla çalışma ücretinden, eva primi ve başarı primi adı altında yapılan ödemeler mahsup edilerek hüküm kurulmuştur.
    Karar, süresi içerisinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının fazla çalışma alacağının hesabı noktasında toplanmaktadır.
    Prim, işçinin mal veya hizmet üretiminde daha istekli hale gelmesi ve başarısının artması için işverence ödül niteliğinde verilen ek ödemeler şeklinde tanımlanabilir. Prim ödemesinden amaç, işçinin dava verimli bir şekilde çalışmaya özendirilmesidir. Pirimin kişiye özgü olması sebebiyle ikramiyeden farklı olarak prim ödemelerinin genel bir nitelik taşıması gerekmez.
    4857 sayılı İş Kanunu"nun 41"inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca, fazla çalışma saat ücreti, normal çalışma saat ücretinin yüzde elli fazlasıdır. İşçiye fazla çalışma yaptığı saatler için normal çalışma ücreti ödenmişse, sadece kalan yüzde elli kısmı ödenir.
    Fazla mesai ise kural olarak 4857 sayılı İş Kanunu’na göre, kanunda yazılı şartlar çerçevesinde, haftalık 45 saati aşan çalışmalardır. İşçi fazla mesai yapsın yapmasın prim ödemesi var ise bu ek ücrete hak kazanır. Bu nedenle de ödenen prim alacağının fazla mesai ücretinden mahsubuna gidilemez.
    Dosya içeriğine göre davalı bankada iş akışyetkilisi olarak çalışan davacının fazla çalışma ücreti alacağı, tanık anlatımları doğrultusunda hesaplanmış ve bordrolarda eva primi ve başarı primi adı altında tahakkuk ettirilerek ödenen miktarlar mahsup edilmiştir. Prim, işçinin mal veya hizmet üretiminde daha istekli hale gelmesi ve başarısının artması için işverence ödül niteliğinde verilen ek ödemedir. Prim ve fazla mesai ücreti ayrı ayrı alacaklardır, haftalık kanuni çalışma süresinin üzerinde çalışılmasa da koşulları oluşmuşsa işçi prime hak kazanacaktır. Bu sebeple eva ve başarı primi ödemelerinin hesaplanan fazla mesai ücretinden mahsubu hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    Ayrıca karar başlığında dava tarihi olarak 28.01.2014 tarihinin yazılması dosya yetkisizlikle ... 4. İş Mahkemesi’nden gelmiş olmakla -dava tarihi yetkisiz mahkemede dava açılış tarihi olan 31.12.2012 tarihi olduğundan- hatalı ise de bu hususun Mahkemece her zaman düzeltilebilecek nitelikte oluşu nedeniyle bozma nedeni yapılmamıştır.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 10.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.