Hırsızlık - mala zarar verme - iftira - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/2651 Esas 2019/4958 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2651
Karar No: 2019/4958
Karar Tarihi: 14.03.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - iftira - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/2651 Esas 2019/4958 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın hırsızlık, mala zarar verme ve iftira suçlarından dolayı mahkum edildiği belirtilmiştir. Ancak, sanık hakkında mala zarar verme suçuna yönelik cezasının temyiz edilemeyecek şekilde adli para cezasına çevrildiği ve bu nedenle temyiz isteminin reddedildiği belirtilmiştir. Diğer suçlamalarla ilgili olarak ise, sanığın savunma hakkının kısıtlandığı ve bu nedenle hükümlerin bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından alınan oybirliği ile verilen kararın referansı 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 196. maddesidir.

2. Ceza Dairesi 2017/2651 E. , 2019/4958 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, iftira
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık ve iftira suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarına gelince;
UYAP kayıtlarına göre, sanığın hüküm tarihinde aynı yargı çevresi içerisinde bulunan.... T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduğunun anlaşılması karşısında; sanığa duruşmadan bağışık tutulmak isteyip istemediği sorulmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, sanığın hükmün açıklandığı 16/04/2014 tarihli duruşmada hazır edilmeyerek hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK’nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepden dolayı BOZULMASINA, 14/03/2019 gününde oybirliği ile karar verildi.