MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki davadan dolay..... Mahkemesi’nce verilen 15.03.2016 gün ve 2015/770-2016/107 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK"nun 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 15.03.2016 tarihi itibariyle 2.190,00 TL"dir. Davacı vekilinin dava dilekçesinde, 400 TL asıl alacak ve işlemiş faiz yönünden itirazın iptalinin talep ettiği, mahkemece davanın feragat nedeniyle reddine karar verildiği ve bu itibarla, dava konusu miktarın yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmıştır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin miktardan REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 19.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.





....