Hırsızlık - silahla tehdit - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/7222 Esas 2019/11198 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7222
Karar No: 2019/11198
Karar Tarihi: 23.09.2019

Hırsızlık - silahla tehdit - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/7222 Esas 2019/11198 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişi hakkında hırsızlık, silahla tehdit ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Mala zarar verme suçundan verilen ceza, direkt olarak tayin edilen adli para cezasının miktarı itibarıyla kesin nitelikte olduğu için temyiz edilemez. Hırsızlık ve silahla tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ise doğrudan kanıtlara dayandığından temyiz edilemez. Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı, yasal mevzuata uygun olarak açıklanmadığı için bozma nedeni yapılmamıştır. İlgili kanun maddesi:
- 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde (doğrudan tayin edilen adli para cezasının miktarının kesin nitelikte olması için).
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'un 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi (Anayasa Mahkemesi'nin verdiği iptal kararına atıfta bulunulmuştur).
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi (gerekçeli karar başlığında suçların işlendiği zaman diliminin yazılması gerekliliği).

17. Ceza Dairesi 2019/7222 E. , 2019/11198 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, silahla tehdit, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece katılan sanık ... hakkında hırsızlık, silahla tehdit ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Katılan sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Doğrudan tayin edilen adli para cezasının miktarı itibarıyla hükmün verildiği tarihte yürürlükte bulunan ve 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi olanaklı bulunmadığından, katılan sanık ... müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Katılan sanık ... hakkında hırsızlık ve silahla tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre katılan sanık ...’ın av tüfeği ile katılan sanık ..."a ateş ettiği, ..."ın ..."a ait eve girmesi üzerine bu kez ..."ın bulunduğu eve ateş ettiği, katılan sanık ..."da herhangi bir yaralanmanın bulunmaması da gözetildiğinde katılan sanık ..."ın kastının tehdit olduğu ve atılı hırsızlık suçunun unsurlarının oluştuğu anlaşılmakla, tebliğnamede bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararı kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçların işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması, mahallinde giderilebilir eksiklik olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, katılan sanıklar ... ve ... müdafilerinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden reddiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 23/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.