Beden veya ruh sağlığnı bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1130 Esas 2018/1547 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1130
Karar No: 2018/1547
Karar Tarihi: 01.03.2018

Beden veya ruh sağlığnı bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1130 Esas 2018/1547 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkum edilmesine karar verdi ancak sanık hakkında dosyada olumsuz bir tutuma rastlanmadığı için TCK'nın 62. maddesi uyarınca cezalandırılmasına gerek olmadığına karar verildi. Ayrıca, kanunlarda yapılan değişiklikler nedeniyle hüküm yeniden değerlendirilerek lehine olan hükmün uygulanması gerektiği belirtildi. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi-fıkrası, 6545 sayılı Kanun'un 58-61. maddeleri ve 6763 sayılı Kanun'un 13. maddesi ile TCK'nın 103. maddesi de detaylı bir şekilde ele alındı.

14. Ceza Dairesi 2015/1130 E. , 2018/1547 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığnı bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargılama sürecinde olumsuz bir tutum ve davranışına rastlanılmayan sanık hakkında dosya içeriği ile örtüşmeyen soyut gerekçeyle TCK"nın 62. maddesinin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi,
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların ve 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 13. maddesi ile TCK"nın 103. maddesinin yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.