Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/8892 Esas 2019/3459 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/8892
Karar No: 2019/3459
Karar Tarihi: 25.03.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/8892 Esas 2019/3459 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2016/8892 E.  ,  2019/3459 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

    -K A R A R-

    Davacılar vekili, 24.07.2010 tarihinde, müvekkillerinin yolcu olarak bulunduğu dolmuşa davalının sürücüsü olduğu kamyonun arkadan çarpması sonucu müvekkillerinin yaralandığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla her bir müvekkili için 1.000,00"er TL maddi ve 5.000,00"er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 12.02.2016 tarihinde davacı ... için maddi talebini 50.178,00 TL"ye yükseltmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kısmen kabulü ile, davacı ... için 50.178,00 TL maddi ve 5.000,00 TL manevi; davacı ... için 940,00 TL maddi ve 4.000,00 TL manevi, davacı ... için 146,00 TL maddi ve 2.500,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    1-6100 sayılı HMK geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL’ye çıkarılmıştır.
    Temyize konu karar anılan tarihten sonra verildiğinden davalı aleyhine hükmedilen davacılar ..."nin 940,00 TL ve Hatice"nin 146,00 TL maddi tazminat miktarları yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin davacılar ... ve ... lehine hükmedilen maddi tazminata yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde ve özellikle, yargılama sırasında alınan bilirkişi raporundaki kusur dağılımının oluşa uygun olması sebebiyle benimsenmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin, davacılar ... ve ... lehine hükmolunan maddi tazminata ilişkin kısım yönünden mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 3.215,56 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 25/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.