Silahla tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/788 Esas 2020/3733 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/788
Karar No: 2020/3733
Karar Tarihi: 20.02.2020

Silahla tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/788 Esas 2020/3733 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilmiştir. Sanık, silahla tehdit ve hakaret suçlarından mahkum edilmiştir. Hakaret suçu nedeniyle verilen cezanın nitelik ve niceliği nedeniyle hükmün temyiz edilemez olduğu belirtilmiştir. Tehdit suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmüne karşı temyiz isteği reddedilmemiştir. Ancak, bazı konularda yetersiz gerekçe ile hüküm kurulduğu tespit edildiği için karar bozulmuştur. Konular arasında sanığın savunması ve tanık beyanlarının tartışılması, haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağı, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesi ile ilgili iptal kararının dikkate alınması yer alır. Kararın bozulması nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verilen sanık hakkında açıklanması halinde hükmün uygulanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 317, 321 ve 325. maddeleri belirtilmiştir.

4. Ceza Dairesi 2016/788 E. , 2020/3733 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A)Sanık hakkında hakaret eyleminden kurulan kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık Coşgun Karaçelik" in, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B)Tehdit eyleminden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyize gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanığın aşamalarda suçlamayı kabul etmeyerek olay günü kardeşi olan temyiz dışı sanık ..." in tüfekle ateş etmesi üzerine dışarı çıktığını savunması, katılanların evi ile sanığın evinin yanyana olması, temyiz dışı sanık Tuncay" ın tüfekle kendisinin ateş ettiğini beyan etmesi, olay günü ilk tartışmada sanığın bulunup bulunmadığının tam tespit edilememesi, tarafsız tanık beyanının bulunmayıp, tanık olarak dinlenen katılan ..." ın eşi Aysel Orhan" ın dışarda sanığı gördüğünü beyan etmesi karşısında; katılanın ve eşi olan tanık Aysel" in beyanının ne suretle sanık savunmasına üstün tutulduğu yeterince açıklanıp tartışılmadan yetersiz gerekçe ile hüküm kurulması,
2)Kabule göre ise;
a)Sanığın aşamalarda katılanlar ile aralarında arazi husumeti bulunduğunu savunması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
b)Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 günü, Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma kararının 2 nolu bendinin 1412 sayılı, CMUK"nın 325. maddesi gereğince hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verilen sanık Tuncay Karaçelik" e hükmün açıklanması halinde sirayet ettirilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 20/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.