Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi

Firar suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 292/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, Yatağan Sulh Ceza Mahkemesinin 20.04.2012 tarihli ve 2011/436 esas, 2012/335 sayılı ilâmı tekerrüre esas teşkil ettiğinden cezasının, anılan Kanun"un 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, kısa süreli hapis cezasının aynı kanunun 50/1-f maddesi gereğince 2 ay 15 gün süre ile kamuya yararlı işte çalıştırılması seçenek yaptırımına çevrilmesine dair Muğla Sulh Ceza Mahkemesinin 11.04.2013 tarihli ve 2012/1093 esas, 2013/407 sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre;
1- Sanığın tekerrüre esas alınan Yatağan Sulh Ceza Mahkemesinin 20.04.2012 tarihli ve 2011/436 esas, 2012/335 sayılı kararına konu 3.000 Türk lirası adlî para cezasının, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu 305/1-son maddesi uyarınca kesin olması karsısında, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde,
2- Muğla Emniyet Müdürlüğünün 22.03.2013 tarihli ve 161 sayılı yazısından anlaşılacağı üzere sanığın kendisinin teslim olduğu, nitekim sanığın 22.03.2013 tarihinde Mahkemesinde vermiş olduğu ifadesinde de kendisinin teslim olduğunu belirtmesi karşısında, bu konuda bir araştırma yapılarak sanığın kendisinin teslim olduğunun tespit edilmesi durumunda 5237 sayılı Kanunun 293. maddesine göre indirim yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığının 23.07.2013 tarih ve 2013/11873/47467 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09.09.2013 tarih ve 2013/257865 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) 05.09.2012 tarihinde firar eden hükümlünün, TCK’nın 293. maddesinde öngörülen aradan 6 aylık süre geçtikten sonra 22.03.2013 tarihinde teslim olduğu ve bu nedenle hakkında anılan maddedeki etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanamayacağı anlaşıldığından, tebliğnamedeki 2 numaralı bozma isteminin REDDİNE,
2) Her ne kadar tebliğnamenin 1 nolu bendinde “...tekerrüre esas alınan… 3.000 TL adli para cezasının, 1412 sayılı CMUK’nın 305/1-son maddesi uyarınca kesin olması karşısında, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi ....” gerekçesiyle bozma isteminde bulunulmuş ise de; hükmedilen hürriyeti bağlayıcı cezanın para cezasına değil TCK’nın 50/1-f maddesi uyarınca “kamuya yararlı işte çalıştırma” seçenek yaptırımına çevrilmiş olması bir yana, TCK’nın 58. ve 5275 sayılı Kanunun 108. maddeleri uyarınca sadece hapis cezaları için öngörülen tekerrür hükümlerinin olayda uygulama yerinin bulunmadığı anlaşıldığından; kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki 1 nolu bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran bu gerekçeyle yerinde görüldüğünden, Muğla Sulh Ceza Mahkemesinin 11.04.2013 tarih, 2012/1093 esas ve 2013/407 sayılı kararının CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre uygulama yapılarak; 5237 sayılı TCK’nın tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin 8. fıkranın hükümden çıkartılmasına, diğer kısımlarının aynen bırakılmasına, infazın buna göre yapılmasına, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.