MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında 2008 yılında sahte fatura düzenlediği iddiasıyla açılan kamu davasında, sanığın, fatura bastırmadığını, iddianamede belirtilen kişi ve kurumlara sahte fatura düzenlemediğini, atılı suçla ilgili bir bilgisinin olmadığını, kim ya da kimlerin yaptığını bilmediğini, bu hususun Mahkeme tarafından araştırılmasını istediğini savunması karşısında suçun unsurlarının ve maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından;
1- Suça konu faturalara asıllarının temin edilerek sanığa gösterilip kendisi tarafından düzenlenip düzenlenmediğinin sorulması, kendisi tarafından düzenlenmediğini söylemesi halinde faturalardaki yazı ve imzaların sanığın eli ürünü olup olmadığı konusunda uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması,
2- Faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ait olmadığının anlaşılması halinde;
a) Faturaları kullanan ... ve... Plan Ozalit……Ltd. Şti. yetkilisinin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,
b) Faturaları kullandığı belirlenen mükellefler hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairesinden sorularak, düzenlenmiş ise onaylı örneklerinin getirtilmesi,
c) Aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması,
3- Kabule göre de;
a)Sanık müdafiinin lehe hükümlerin uygulanmasına ilişkin talebine rağmen, TCK"nin 62. maddesi gereğince takdiri indirim nedenlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
b) Sanığın sabıka kaydında yer alan ve daha ağır cezayı içeren Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2000/241 esas ve 2001/67 karar sayılı ilamı yerine, daha az cezayı içeren Ankara 3. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2002/45 esas 2002/442 karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması,
c) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz talepleri bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, tekerrür uygulaması bakımından sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 10.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.