Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/1348 Esas 2018/2119 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1348
Karar No: 2018/2119
Karar Tarihi: 22.03.2018

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/1348 Esas 2018/2119 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kısıtlı bir kişi için açılan vesayet davasında, Anadolu 4. Sulh Hukuk ve Bodrum 2. Sulh Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verildiğini ancak iki farklı Bölge Adliye Mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden yargı yerinin belirlenemediğini ifade etmiştir. Ancak Türk Medeni Kanunu'nun 411. maddesi uyarınca, vesayet işleri küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir ve aynı kanunun 19/1. maddesi uyarınca yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir. Hükümlünün cezaevine girmeden önceki son yerleşim yeri adresinin belirlenmesi gerektiği sonucuna varılmış ve dosyanın Karşıyaka Sulh Hukuk Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri: 5235 Sayılı Kanunun 36/3. maddesi, 6100 Sayılı HMK'nın 21 ve 22. maddeleri, Türk Medeni Kanunu'nun 19/1. ve 411. maddeleri.

20. Hukuk Dairesi 2018/1348 E. , 2018/2119 K.

"İçtihat Metni"

....

Kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada .... Anadolu 4. Sulh Hukuk ve ..... 2. Sulh Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı Bölge Adliye Mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemeleri hukuk dairelerinin görevi yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

Dava, 4721 sayılı TMK"nın 407. maddesi uyarınca hükümlüye vasi atanmasına ilişkindir.
..... Anadolu 4. Sulh Hukuk Mahkemesince hükümlünün MERNİS adresinin “.... Mah. 4033 Sok. No:10 İç Kapı No:1 .../.....” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Bodrum 2. Sulh Hukuk Mahkemesince hükümlünün cezaevine girmeden önceki yerleşim yeri adresinin “....” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, “Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir. “Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.”
Hükümlünün vasi atanması talep dilekçesinde cezaevine girmeden önceki son yerleşim yeri adresini .....” olarak beyan ettiği anlaşıldığından uyuşmazlığın ..... Hukuk Mahkemesinde çözümlenmesi gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince..... Sulh Hukuk Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 22/03/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.