MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın borcuna karşılık temyiz dışı sanık ...’e 25/06/2008 keşide tarihli ve 4500 TL bedelli çek verdiği, ...’in de bu çeki ticari ilişkisi çerçevesinde mağdur ...’a verdiği, mağdurun çeki süresinde bankaya ibraz ettiği, çek üzerinde yaptırılan kriminal incelemede çekin sahte olduğunun ve çekin ön yüzü üzerindeki yazı ve rakamlar üzerinde yaptırılan bilirkişi incelemesi neticesinde bu yazıların sanık ...’ın eli mahsulü olduğunun anlaşıldığı, sanığın bu suretle sahte olarak tanzim etmiş olduğu çeki tedavüle sokarak nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarını işlediği iddia ve kabul olunan olayda;
Sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçu yönünden verilen mahkumiyet hükmüne dair temyiz incelemesinde;
Çekin iğfal kabiliyetinin olup olmadığının mahkemece değerlendirilmemesi karşısında; öncelikle belgelerde sahtecilik suçlarında aldatma yeteneğinin bulunup bulunmadığının takdiri hakime ait olduğu cihetle, suça konu belge aslının duruşmaya getirtilip incelenmek suretiyle, özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması, aldatıcı nitelikte olup olmadığının kararda tartışılması ve denetime imkan verecek şekilde dosya içine konulması gerekirken bu husus yerine getirilmeden karar gerekçesinde salt kriminal inceleme raporundaki tespitle yetinilmesi, suretiyle CMK"nun 209 ve 217 maddelerine muhalefet edilmesi,
2-Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
a)Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03/03/1998 gün ve 6/8 – 69 sayılı kararında açıklandığı üzere, önceden doğmuş bir borç için hileli davranışlarda bulunulması halinde, zarar veya borç kandırıcı nitelikte davranışlar sonucu doğmayacağından dolandırıcılık suçunun unsurları itibariyle oluşmayacağı gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
b)Kabule göre de;
5237 Sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (j) ve (k) bentlerinde belirtilen nitelikli hallerde suçtan elde edilen haksız menfaati belli ise; TCK"nın 52. madde hükmü de gözetilmek sureti ile haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde temel adli para cezası aynı Kanun"un 61. maddesi uyarınca gün olarak belirlenerek artırım ve indirimler gün üzerinden yapıldıktan sonra, ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı 52/2. madde hükmü gereğince 20-100 TL arasında takdir edilecek miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerekirken doğrudan elde edilen haksız menfaatin iki katı esas alınmak suretiyle uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.