Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/8184 Esas 2017/2403 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması karşısında; sanığın ödünç para verdiğini kabul etmesi, düzenlenen senet örneği ile aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında önemli miktarlardaki paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına aykırı bulunması hususları birlikte değerlendirildiğinde, maddi gerçeğin açığa çıkarılması amacıyla sanık müdafiin dosyaya fotokopisini sunduğu senetle ilgili icra dosyasının ve varsa sanığın alacaklı olduğu diğer icra dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu dosyalarda borçlu olan kişilerin tanık olarak dinlenilmesi, sanık müdafiin savunmalarında adı geçen ve borçla ilgili bilgisi olduğu ifade edilen tanıklar .. ve ..."nun, sanığın faiz karşılığı borç para verdiği iddia edilen ve aşamalarda ifadesi alınmayan..."in, soruşturma aşamasında ifadeleri alınan ... ve ..."ın duruşmada dinlenilmeleri, gerektiğinde vergi dairesine yazı yazılarak bu konuda vergi inceleme raporu düzenlettirilmesinden sonra hasıl olacak sonuca göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Kabule göre de;
Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/5. maddesinde yer alan "Beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanık yararına Hazine aleyhine maktu avukatlık ücretine hükmedilir." biçimindeki düzenleme nazara alınarak, kendisini vekille temsil ettiren ve beraatine karar verilen sanık yerine müdafii lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
2-
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.