MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki imar uygulaması sırasında bedele dönüştürülen davacı payına takdir edilen karşılığın arttırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, davalı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
K A R A R –
Dava, imar uygulaması sırasında bedele dönüştürülen davacı payına takdir edilen karşılığın arttırılması istemine ilişkindir.Mahkemece uyulan bozma kararı gereğince inceleme ve işlem yapılarak hüküm kurulmuş; karar, davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.Arsa niteliğindeki ... İli, ... İlçesi, ...Mahallesi, 920 ada 7 parsel, 923 ada 59 parsel, 927 ada 114 parsel, 965 ada 4 parsel, 932 ada 38 parsel, 937 ada 111 parsel, 939 ada 113 parsel, 929 ada 116 parsel, 942 ada 116 parsel, 944 ada 130 parsel, 947 ada 133 parsel ve 946 ada 132 parsel sayılı taşınmazlara 6745 sayılı Kanunun 35. maddesi ile 2942 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddesi uyarınca uygulamanın tapuda tescil edildiği tarih değerlendirme tarihi olarak esas alınıp, emsal karşılaştırması sonucu tespit edilen bedelin, Türkiye İstatistik Kurumu tarafından açıklanan Yurt İçi Üretici Fiyat Endeksi tablosuna göre dava tarihine güncellenmesi suretiyle değer biçilmesinde yöntem itibariyle bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1-Dava konusu 924 ada 60 parsel sayılı taşınmazda yapılan imar uygulaması sonucunda; davacının hissesine karşılık gelen 1131,25 m²"den 331,12 m² düzenleme ortaklık payı kesildikten sonra kalan 800,13 m²"ye karşılık farklı parsellerde 1044 m² hisse verilmiş olup, fazladan verilen 243,87 m² için ipotek borçlusu yapıldığı anlaşılmakla, bu parsel yönünden davanın reddi yerine, gerekçesi açıklanmadan kabulüne karar verilmesi,
2-20.08.2016 tarihinde kabul edilerek 07.09.2016 gün 29824 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 6745 sayılı Kanunun 35. maddesi ile 2942 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddesinin 2. fıkrası ile getirilen; "Bu Kanunun geçici 6. maddesinin üçüncü, yedinci, sekizinci ve onbirinci fıkra hükümleri, bu madde kapsamındaki davalar ve icra takipleri için de uygulanır. Devam eden dava ve icra takipleri ise, bu madde hükümlerine göre sonuçlandırılır." hükmü uyarınca harç ve vekalet ücretinin maktu olarak hesaplanması gerektiğinin düşünülmemesi,Doğru görülmemiştir.Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 02/03/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.