MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalılar ile arasında yapılan sözleşme kapsamında davalıların çalıştırdığı işçilerden....’nın işçilik haklarından dolayı açtığı davanın sonucu icra takibine dayalı olarak yapılan 7.680,97 TL ödemenin ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan sorumlulukları oranında tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini dilemişlerdir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, 6.960,07 TL 18.9.2012 tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş, hüküm davacı ... davalı ... şirketi tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacının temyiz itirazlarının incelenmesinde; 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nın 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL ye çıkarılmıştır. Anılan yasanın derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.890,00 TL’yi geçmediğinden HUMK.nın 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalı tarafın temyizi yönünden; dava, asıl işveren davacı idarenin, davalı şirketler tarafından çalıştırılan işçinin açmış olduğu dava sonrasında ödemek zorunda kaldığı miktarın rücuen tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davacı kurumun dava dışı işçiye yapılan ödemeyi davalılardan rücuen, müştereken müteselsilen tazmin etmeye hakkı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasındaki uyuşmazlık, işçiye ödenen bu tazminattan hangi tarafın sorumlu olacağına ve sorumluluğun hangi oranda olduğuna ilişkindir. Uyuşmazlığın çözümünde öncelikle taraflar arasındaki sözleşme hükümleri, aynı sözleşmelerden kaynaklanan uyuşmazlıkla ilgili verilmiş mahkeme kararları ve genel hukuk prensipleri dikkate alınarak bir sonuca gidilmelidir. Davacı ile davalı ... şirketi arasında düzenlenen sözleşmenin 23.maddesinde; yüklenicinin çalıştıracağı personele ilişkin sorumluluklarının ilgili mevzuatın emredici hükümleri ile genel şartnamenin 6. bölümünde düzenlenmiş olduğu yüklenicinin bunlara aynen uymakla yükümlü olduğu belirtilmiş olup, Genel Şartnamenin dosya arasına alınmadığı anlaşılmaktadır. Davacının işçiye yaptığı ödeme için her bir yüklenici işçiyi çalıştırdığı dönem itibariyle sınırlı olarak tazminattan sorumludur. Hal böyle olunca; davacı ile davalı ... şirketi arasında imzalanan sözleşmenin eki genel şartname de dosya arasına alınmak suretiyle davalının sorumlu olduğu dönem ve tazminat miktarının tespiti hususunda konusunda uzman bilirkişiden açıklamalı, gerekçeli ve denetime elverişli rapor alınarak sonucuna uygun karar verilmesi gerekirken hatalı ve eksik incelemeye dayalı bilirkişi raporuna dayalı olarak davanın kısmen kabulü yönünde hüküm tesis edilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacının temyiz dilekçesinin reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün davalı ... şirketi yararına BOZULMASINA, peşin alınan 119,00 TL harcın istek halinde davalı ... Tic. Ltd. Şti"ne iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 18/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.