MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, ücret alacağı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalıya ait işyerinde 14.11.2006-14.02.2010 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haksız feshedildiğini, işyerinde fazla çalışma yapmasına ve hafta tatilleri ile ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışmasına rağmen bu çalışma karşılığı ücret alacaklarının ödenmediğini, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ileri sürerek bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı vekili; davacının iş sözleşmesinin devamsızlık haklı sebebine dayanılarak feshedildiğini, işyerinde fazla çalışma yapılmadığını, davacının hak kazandığı yıllık izinlerinin tamamını kullandığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-Taraflar arasında, davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışma iddiasının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda; davacı tanıklarının anlatımı doğrultusunda, 2009 yılı Mart ayı öncesinde işyerinde üç vardiya sistemi uygulandığı ve yarım saat ara dinlenme ile günde 7.5 saat çalışıldığı, ancak çalışmanın haftada yedi gün devam etmesi sebebi ile davacının haftada 7.5 saat fazla çalışma ücretine hak kazandığı kabul edilmiştir. Ancak davalı işveren, Bursa 2. İş Mahkemesinin 2009/171 esas sayılı dosyası üzerinden açılan emsal nitelikteki davada, 2009 yılı Mart ayı öncesinde işyerinde üç vardiya sistemi ile haftada altı gün çalışıldığı ve fazla çalışma yapılmadığı hususunun belirlendiği, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin denetiminden geçerek kesinleşen bu kararın, uyuşmazlık konusu dönemde işyerinde fazla çalışma yapılmadığını gösterir delili niteliğinde olduğunu ileri sürmektedir. Bu durumda, fazla çalışma ücret alacağının belirlenmesi açısından emsal nitelikteki bu dosya celp edilerek değerlendirilmelidir. Eksik incelemeye dayalı karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.