19. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/7804 Karar No: 2016/414 Karar Tarihi: 20.01.2016
Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/7804 Esas 2016/414 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı ile müvekkili arasında forklift satışını konu alan şifahi bir satış sözleşmesi yapılmıştır. Müvekkil, noterlik ihtarnamesi ile durumun bildirildiğini belirterek, 296.171,74 TL’lik mal teslim edildiğini ama 482.872,27 TL ödeme yaptığını iddia etmiştir. Davalı da sadece iki adet çek karşılığı mal teslim ettiğini öne sürmüştür. Mahkeme, davacının borçlu olmadığını ispat etmesi gerektiği ve yetkili mahkemenin davalının yerleşim yeri mahkemesi olduğuna karar vererek dava dilekçesini yetki yönünden reddetmiştir. Kanun maddeleri ise Türk Borçlar Kanunu'nun 89. maddesi ve İcra ve İflas Kanunu'nun 72. maddesi olarak belirtilmiştir.
19. Hukuk Dairesi 2015/7804 E. , 2016/414 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı dava dilekçesinin yetki yönünden reddine yönelik olarak verilen kararın süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR:
Davacı vekili, müvekkili şirket ile davalı arasında forklift satışını konu alan şifahi bir satış sözleşmesi yapıldığını, müvekkilinin 5 adet çek ile toplamda 482.872,27 TL ödeme yaptığını, ancak kendisine 296.171,74 TL’lik mal teslim edildiğini, davalı şirkete noterlik ihtarnamesi ile durumun bildirildiğini ileri sürerek, şimdilik 10.000,00 TL alacağın ödeme tarihinden itibaren işleyecek faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, müvekkilinin davacıdan aldığı iki adet çek bedeli karşılığı mal teslim ettiğini, başkaca bir çek teslimatı olmadığını, davanın da yetkisiz mahkemede açıldığını, zira yetkili mahkemenin ... Asliye Ticaret Mahkemesi olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece, davacının fazla ödeme nedeni ile alacaklı olduğunu iddia ettiği, eldeki davada TBK. m. 89’un uygulanma olasılığının bulunmadığı, davacının öncelikle borçlu olmadığını ispat etmesi gerektiği, bu istemin de niteliği itibariyle İİK. m. 72’de düzenlenen menfi tespit ve istirdat talebi olduğu, alacağın tahsili için başlatılan bir takip olmadığı, bu sebeple yetkili mahkemenin davalının yerleşim yeri mahkemesi olduğu gerekçesiyle dava dilekçesinin yetki yönünden reddine, dosyanın yetkili ve görevli ... Asliye Ticaret Mahkemesi’ne gönderilmesine dair karar süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 20.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.