Danıştay İdare Dava Daireleri Kurulu 2021/3162 Esas 2022/890 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2021/3162
Karar No : 2022/890


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : …
VEKİLİ : …
DİĞER DAVALI : … Bakanlığı
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … vasisi …
İSTEMİN KONUSU : Danıştay Onuncu Dairesinin 20/11/2019 tarih ve E:2015/2878, K:2019/8312 sayılı kararının, davalı idarelerden Cumhurbaşkanlığı tarafından idareleri lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi yönünden temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, … Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunduğu sırada, "özel izin" hakkından yararlandırılması istemli başvurusunun reddine ilişkin işlemin dayanağı olan ve 06/04/2006 tarih ve 26131 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Ceza İnfaz Kurumlarının Yönetimi İle Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Tüzüğün 140. maddesinin 1. fıkrasında yer alan “nakledileceği kurumun kapasitesi ve/veya hükümlünün yaşı ve sağlığı gibi nedenlerle açık kurumlara gidemeyenler ile çocuk eğitimevlerinde bulunanlara” ibaresinin iptali ile tarafına özel izin verilmesi yolunda karar verilmesi istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay Onuncu Dairesinin 20/11/2019 tarih ve E:2015/2878, K:2019/8312 sayılı kararıyla;
Dairelerinin 12/04/2011 tarih ve E:2007/3835, K:2011/1481 sayılı kararının, Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 13/11/2014 tarih ve E:2011/2323, K:2014/4024 sayılı kararıyla usul yönünden bozulması üzerine, bozma kararına uyulmak suretiyle Adalet Bakanlığı yanında Başbakanlık da hasım mevkiine alınarak dosyanın tekemmül ettirilmesinden sonra,
Davacının, tarafına özel izin verilmesi istemi hakkında karar verme görev ve yetkisi 4675 sayılı Kanunun 4. maddesinin 2. fıkrası uyarınca İnfaz Hakimliğine ait olduğundan; davanın bu kısmının idari yargının görev alanına girmediği,
Dava konusu Tüzük maddesinin, dayanağı 5275 sayılı Kanun kuralına paralel olarak, hükümlülerin özel izinden yararlanabilmeleri için, açık ceza infaz kurumuna geçiş başvurusunda bulunmaları koşulunu aramasında hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle, davacının özel izin verilmesi istemine yönelik olarak davanın görev yönünden reddine, Tüzük maddesine yönelik olarak ise yasal dayanaktan yoksun bulunan davanın reddine karar verilmiş, davalı idareler lehine avukatlık ücretine hükmedilmemiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idarelerden Cumhurbaşkanlığı tarafından, 659 sayılı Genel Bütçe Kapsamındaki Kamu İdareleri ve Özel Bütçeli İdarelerde Hukuk Hizmetlerinin Yürütülmesine İlişkin Kanun Hükmünde Kararname'nin 14. maddesi gereğince idareleri lehine vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'UN DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemi kabul edilerek, 659 sayılı Genel Bütçe Kapsamındaki Kamu İdareleri ve Özel Bütçeli İdarelerde Hukuk Hizmetlerinin Yürütülmesine İlişkin Kanun Hükmünde Kararname'nin 14. maddesi gereğince davalı idarelerden Cumhurbaşkanlığı (mülga-Başbakanlık) lehine vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:

İLGİLİ MEVZUAT :
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 31. maddesinin yargılama giderleri konusunda yollama yaptığı 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 323. maddesinde; avukatlık ücretinin yargılama giderlerine dahil olduğu hükmüne yer verilmiş, Kanun'un 326. maddesinde ise; yargılama giderlerinin aleyhinde hüküm verilen taraftan alınmasına karar verileceği, davada iki taraftan her biri kısmen haklı çıkarsa, mahkemece, yargılama giderlerinin tarafların haklılık oranına göre paylaştırılacağı hüküm altına alınmıştır.
02/11/2011 tarih ve 28103 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 659 sayılı Genel Bütçe Kapsamındaki Kamu İdareleri ve Özel Bütçeli İdarelerde Hukuk Hizmetlerinin Yürütülmesine İlişkin Kanun Hükmünde Kararname'nin 14. maddesinde; "Tahkim usulüne tabi olanlar dahil adli ve idari davalar ile icra dairelerinde idarelerin vekili sıfatıyla hukuk birimi amirleri, muhakemat müdürleri, hukuk müşavirleri ve avukatlar tarafından yapılan takip ve duruşmalar için, bu davaların idareler lehine neticelenmesi halinde, bunlar tarafından temsil ve takip edilen dava ve işlerde ilgili mevzuata göre hükmedilmesi gereken tutar üzerinden idareler lehine vekalet ücreti takdir edilir." hükmüne yer verilmiştir.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Uyuşmazlıkta, Danıştay Onuncu Dairesinin 12/04/2011 tarih ve E:2007/3835, K:2011/1481 sayılı kararının, Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 13/11/2014 tarih ve E:2011/2323, K:2014/4024 sayılı kararıyla usul yönünden bozulması üzerine, bozma kararına uyulmak suretiyle Adalet Bakanlığı yanında -mülga- Başbakanlık'ın da hasım mevkiine alınmasından sonra, -mülga- Başbakanlığın yargılama sürecinde hukuk hizmetleri başkanı ve hukuk müşaviri aracılığıyla temsil edildiği ve yasal süresi içinde idare adına savunma dilekçesi verildiği, Danıştay Onuncu Dairesi tarafından yapılan yargılama sonucunda "davanın kısmen görev yönünden reddine, kısmen reddine" karar verildiği, dolayısıyla, davalı idarelerden Cumhurbaşkanlığı'nın (-mülga-Başbakanlık) 659 sayılı KHK hükümleri uyarınca vekalet ücretine hak kazandığı, buna rağmen kararda anılan idare lehine vekalet ücretine hükmedilmediği görülmektedir.
Bu durumda, 02/11/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 659 sayılı KHK, temyize konu Daire kararının verildiği 20/11/2019 tarihinde yürürlükte olduğundan ve dosya kapsamından, davalı Cumhurbaşkanlığı yönünden hukuk hizmetleri başkanı ve hukuk müşaviri tarafından da hukuki yardımda bulunulduğu görüldüğünden, davanın reddine karar verildiği tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca davalı idarelerden Cumhurbaşkanlığı lehine vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekirken hükmedilmemesi yönünde tesis edilen temyize konu Daire kararının vekalet ücretine hükmedilmemesine ilişkin kısmında usul hükümlerine uygunluk bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. 2577 sayılı Kanun'un 49. maddesine uygun bulunan davalı idarelerden Cumhurbaşkanlığının temyiz isteminin kabulüne;
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kısmen görev yönünden reddine, kısmen reddine ilişkin Danıştay Onuncu Dairesinin 20/11/2019 tarih ve E:2015/2878, K:2019/8312 sayılı kararının temyize konu davalı Cumhurbaşkanlığı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesine ilişkin kısmının BOZULMASINA,
3. Bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 21/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.