Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme
Hüküm : TCK"nın 32/1. ve CMK"nın 223/3-a maddeleri gereğince sanığa ceza verilmesine yer olmadığına ve sanık hakkında TCK"nın 57. maddesi gereğince akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirinin uygulanmasına


Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan sanığa ceza verilmesine yer olmadığına ve sanık hakkında akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, trafik polisi olarak görev yaparken aracını bağlaması nedeniyle husumet beslediği mağdur ...’i park halindeki ekip aracı içinde görüp, bu haliyle kaydettiği görüntüyü, facebook adlı sosyal paylaşım sitesinde, “... İntikamı” ibareleriyle paylaşarak, mağdurun araç içerisinde emniyet kemeri takmadığına dair mesaj verdiği iddiasına konu olayda;
Sanığa yüklenen verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçunun sübut bulduğuna ve eylemin hukuki nitelendirmesine yönelik yerel mahkemenin kabulünde dosya kapsamına göre bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, ..... Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinin 23.03.2016 tarihli sağlık kurulu raporu, tüm dosya kapsamı ile birlikte değerlendirilerek, sanığın, 02.02.2015 tarihinde verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçunu işlediği sırada, “Psikotik bozukluk” denilen akıl hastalığına müptela olup, işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğini ortadan kaldıracak boyuttaki bu hastalığın etkisi altında bulunması nedeniyle işlediği suça yönelik ceza sorumluluğunun olmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, sanık müdafiinin sübuta ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 57. maddesi gereğince hakkında güvenlik tedbiri hükmedilen sanığın, CMK"nın 325/1. madde ve fıkrası gereğince yargılama giderlerinden sorumlu tutulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 5. paragrafındaki; “Yapılan yargılama giderlerinin Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasına,” ibarelerinin, “TCK"nın 57. maddesi gereğince hakkında güvenlik tedbiri hükmedilen sanığın, CMK"nın 325/1. madde ve fıkrası gereğince yargılama giderlerinden sorumlu tutulmasına,” ibareleri ile değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.