2. Ceza Dairesi Esas No: 2016/16698 Karar No: 2019/4922 Karar Tarihi: 13.03.2019
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/16698 Esas 2019/4922 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme davasında mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, Tebligat Kanunu'nun 10/2. Maddesi gereği adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinmeyen son adres olarak kabul edilmelidir. Bu durumda normal tebligat çıkarılmalı ve bu tebligat yapılamazsa adres kayıt sisteminde kaydedilen adres, bilinen en son adres olarak kabul edilmelidir. Ancak, mahkeme yargılama sırasında bu konuya uygun davranmamıştır. Bu nedenle, kararın usulüne uygun olarak tebliği için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na gönderilmesi gerekmektedir. Kanun maddeleri 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1 ve 21/2 maddeleridir.
2. Ceza Dairesi 2016/16698 E. , 2019/4922 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, yokluğunda verilen karar katılanın MERNİS adresine doğrudan çıkarıldığı anlaşılmakla, “MERNİS adresi” ibaresi ile çıkarılan ve Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligat işleminin usule aykırı olmasından dolayı, gerekçeli kararın usulüne uygun olarak (öncelikle bilinen en son adreslerine tebliğ yapılması, bu adreslerde tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adreslerine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliği ile buna ilişkin belgeler ve sunulması halinde temyiz dilekçeleri de eklendikten ve bu konuda ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere İADESİNİN mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 13/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.