Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2615 Esas 2019/4920 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2615
Karar No: 2019/4920
Karar Tarihi: 13.03.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2615 Esas 2019/4920 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme bir çocuğun hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkum olduğunu belirtiyor. Mala zarar verme suçuna yönelik temyiz talebinin, doğrudan hüküm olan adli para cezası nedeniyle reddedildiği açıklanıyor. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarına yönelik temyiz itirazlarının ise yerinde olmadığına karar verilerek onanması gerektiği ifade ediliyor. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şöyle:
- 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2019/2615 E. , 2019/4920 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK : ...
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1) Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuğun temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 13/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.