Esas No: 2022/1746
Karar No: 2022/4296
Karar Tarihi: 24.03.2022
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/1746 Esas 2022/4296 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bir hizmet tespiti davasında davalı Kurum vekili istinaf başvurusunda bulunmuş ancak Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi istinafın esastan reddine karar vermiştir. Dava dosyası temyiz için geri getirildiğinde, gerçek kişilere yapılan tebligatla ilgili olarak Tebligat Kanunu'nun 10/2 ve 21/2. maddelerinin farklı şekilde yorumlanamayacağı ve muhatabın sadece adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresinin bilinen adres olarak bildirilmesi halinde Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre tebligat yapılacağı açıklamasına yer verilmediği vurgulanmıştır. Adres kayıt sistemindeki adres, tebligat yapılamayacağı anlaşılan bir adres olmadığı için öncelikle normal bir tebligat yapılması gerektiği belirtilmiştir. Dosyada ise önceki geri çevirme kararının gereklerinin tam olarak yerine getirilmediği ve davalıların tebligatta yazan adreslerinin farklı olsa da aynı konutta ikamet eden yakını sıfatıyla aynı kişiye tebliğ yapıldığı tespit edilmiştir. Sonuç olarak, gıyabi hükmün adı geçen davalıların mernis sisteminde kayıtlı görünen adreslerine uygun şekilde tebli
"İçtihat Metni"
Bölge Adliye
Mahkemesi : ... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
İlk Derece
Mahkemesi : ... Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı davalı Kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince verilen kararın, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Tebligat Kanunu'nun 10. maddesine eklenen ikinci fıkrasında gerçek kişilere yapılacak tebligatla ilgili olarak iki aşamalı bir yol benimsenmiştir. Muhatabın adresi davacı tarafından bildirilecek ve normal tebligat çıkarılacaktır. Bildirilen adresin muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi veya başka bir adresi olması arasında fark bulunmamaktadır. Bildirilen adrese çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, tebligat, muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre çıkarılacaktır. Tebligat Kanunu'nun 10/2 ve 21/2. maddelerini farklı şekilde yorumlayarak başka adresi bilinmediği gerekçesiyle muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine doğrudan doğruya 21/2. maddeye göre tebligat çıkartılması doğru olmaz. Bu davranış Anayasa'nın 36. maddesine aykırı olur ve muhatabın savunma hakkının kısıtlanması anlamına gelir. Hem yasa metninde, hem yasanın uygulanmasını gösteren yönetmelikte ve hem de madde gerekçesinde muhatabın sadece adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresinin bilinen adres olarak bildirilmesi halinde doğrudan doğruya Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre tebligat yapılacağı açıklamasına yer verilmemiş, bilakis bildirilen adrese tebligat yapılamaması halinde 21/2. maddeye göre tebligat yapılacağı önemle vurgulanmıştır. Adres kayıt sistemindeki adres, tebligat yapılamayacağı açıkça anlaşılan bir adres olmadığı için öncelikle normal bir tebligat çıkartılarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesinde ve Tebligat Yönetmeliği'nin 30. maddesinde muhatap lehine olan araştırmaların yapılarak tebligatın kendisine ulaşması ve bilgilendirme işleminin yerine getirilmesi gerekir.
Eldeki dava dosyası incelendiğinde bir önceki geri çevirme kararının gereklerinin tam olarak yerine getirilmediği ve davalılardan ... ve ...’in tebligatta yazan adreslerinin farklı olmasına karşın her iki davalı içinde, aynı konutta ikamet eden yakını sıfatıyla aynı kişiye tebliğin yapıldığı anlaşılmaktadır. Yukarıda anlatılanlar çerçevesinde, gıyabi hükmün adı geçen davalıların mernis sisteminde kayıtlı görünen adreslerine ilgili mevzuat hükümleri uyarınca usule uygun bir şekilde tebliği sağlanıp temyiz süresi geçtikten ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununu Geçici 3. maddesi gereğince, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432. maddesindeki prosedür işletildikten sonra, gönderilmek üzere, dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 24.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
