20. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/1584 Karar No: 2018/2106 Karar Tarihi: 22.03.2018
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/1584 Esas 2018/2106 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, kısıtlı bir kişi hakkında açılan vesayet davasında iki farklı adliye mahkemesinin karşılıklı olarak yetkisizlik kararı vermesi nedeniyle dosyanın bölge adliye mahkemelerine gönderilmesi gerekti. Bölge adliye mahkemesi de yargı yerinin belirlenmesi için dosyayı inceledikten sonra, kısıtlının cezaevine girmeden önceki yerleşim yeri olan Sulh Hukuk Mahkemesi'nin yetkili olduğuna karar verdi. Kararda, Türk Medenî Kanunu'nun 411. maddesi uyarınca vesayet işlerinde yetkinin kısıtlının yerleşim yeri olan vesayet dairelerine ait olduğu belirtilirken, aynı kanunun 19/1. maddesi uyarınca yerleşim yeri, bir kişinin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yer olarak tanımlandı. Sonuç olarak, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemeleri ve Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri İle Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun'un 36/3. maddesi gereğince davayı çözecek Sulh Hukuk Mahkemesi belirlendi.
20. Hukuk Dairesi 2018/1584 E. , 2018/2106 K.
"İçtihat Metni"
.....
Kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada..... Sulh Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinin görevinin yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, 4721 sayılı TMK"nın 407. maddesi uyarınca hükümlüye vasi atanmasına ilişkindir. ....Mahkemesince hükümlünün MERNİS adresinin “..... olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir. .....Mahkemesince hükümlünün cezaevine girmeden önceki yerleşim yeri adresinin “.... olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir. Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, “Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir." Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.” ... tarafından alınan hükümlü beyanına göre, hükümlünün cezaevine girmeden önce “.....adresinde ikamet ettiği anlaşıldığından uyuşmazlığın .....Sulh Hukuk Mahkemesinde çözümlenmesi gerekmektedir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. Maddesi gereğince ....Sulh Hukuk Mahkemesi"nin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 22/03/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi..