Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/2470 Esas 2022/4361 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, (kapatılan) 21. Hukuk Dairesinin uyulan bozma ilamı sonrasında yapılan yargılamada ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, davacının 01.05.2001–10.07.2009 tarihleri arasında davalı apartmanda kesintisiz ve sürekli çalışmasına rağmen kuruma eksik bildirilen çalışma sürelerinin tespiti istemine ilişkin olup, mahkemece uyulan bozma ilamı sonrasında yapılan yargılamada, davacının 01.05.2001–10.07.2009 tarihleri arası 2949 gün çalıştığı, bu çalışmasının 2759 gününün kuruma bildirilmediğinin tespitine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasa'nın 79/10 ve 5510 sayılı Yasa'nın 86/9 maddeleri olup bu tür sigortalı hizmetlerin tespitine ilişkin davaların kamu düzeniyle ilgili olduğu ve bu nedenle de özel bir duyarlılıkla ve özenle yürütülmesinin zorunlu ve gerekli bulunduğu açıktır.
Mahkemece, sunulan ve toplanan delillerle davanın kabulüne karar verilmişse de davacının açmış olduğu ve Yargıtay 9. Hukuk Dairesince onanarak kesinleşen işçilik alacakları davasında, davacı 01.05.2001–18.06.2009 tarihleri arası çalıştığını beyanla talepte bulunmuş, mahkemece 02.05.2001–30.06.2007 tarihleri arasında kısmen, 01.07.2009’dan itibaren 18.06.2009’a kadar tam süreli çalıştığı kabul edilerek hüküm kurulmuştur.
İşçinin açmış olduğu işçilik alacakları davaları her ne kadar hizmet tespiti davasında bağlayıcı değil ise de güçlü delil olarak kabul edilmesi gerektiği kabul edilmektedir. Toplanan deliller ve işçilik alacakları davasındaki kabule göre; davacının 02.05.2001–30.06.2007 tarihleri arasındaki çalışmasının tam zamanlı değil ayın 3/5’i olan ayda 18 gün kısmi çalışmaya hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde karar tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalılar vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden ilgiliye iadesine, 28.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.