Esas No: 2021/9407
Karar No: 2022/4360
Karar Tarihi: 28.03.2022
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2021/9407 Esas 2022/4360 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi, bir rücuan tazminat davasında yerel mahkemenin kararını kaldırarak, konusuz kalan davada karar verilmesine hükmetti. Davacı Kurum vekili, bu karara itiraz etti ve yapılan temyiz incelemesi sonucunda Kurumun yapılandırmayı kabul ettiği borcun tamamını ödemiş olması göz önünde bulundurularak davacının ihtilafı sürdürememesi kararı verildi ve tüm temyiz itirazları reddedildi. Kararda, 7256 sayılı yasanın ortak hükümler başlıklı 3. maddesi içinde yer alan 13/a fıkrasının son kısmı ve 13/ç fıkrası incelenerek açıklamalar yapıldı.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
İlk DereceMahkemesi : Samsun 3. İş Mahkemesi
Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı davacı Kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kabulüyle kararın kaldırılmasına, konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince verilen kararın, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu. Temyiz konusu hükme ilişkin dava, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hâllerden hiçbirine uymadığından, temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle, söz konusu yapılandırma kanunu çerçevesinde borcun tamamının ödenmiş olması, yapılandırmanın karşılıklı anlaşmayı içermesi, davacı Kurumun yapılandırmayı kabul ederek alacağın tamamını belirlemesi, 7256 sayılı Yasa’nın ortak hükümler başlıklı 3. maddesinin 13/a fıkrasının son kısmındaki “Borçlularca, bu kanun hükümlerinden yararlanılmak üzere davadan vazgeçilmesi halinde idarece de ihtilaflar sürdürülmez” ibaresi karşısında, Kurumun ihtilafı sürdürememesi ile aynı maddenin 13/ç fıkrasının “Bu Kanun hükümlerinden yararlanılmak üzere vazgeçilen davalarda verilen kararlar ile hükmedilen yargılama gideri, avukatlık ücreti ve fer’ileri talep edilmez ve bu alacaklar için icra takibi yapılamaz. Vazgeçme tarihinden önce ödenmiş olan yargılama giderleri ve avukatlık ücretleri geri alınmaz.” hükmüne amir olmasına göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, gönderilmesine 28.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
