Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/2324 Esas 2022/4393 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi




Dava, davacının davalı işyerinden Kuruma bildirilmeyen hizmetinin ve prime esas kazanç tutarlarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilâmına uyularak hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı, 02.02.2007 ile 06.09.2010 tarihleri arasında davalı işveren nezdinde aralıksız en son net 1200 TL ücretle çalıştığı halde, 02.02.2007 ile 01.06.2007 tarihleri arasındaki hizmetinin Kuruma bildirilmediğini, prime esas kazanç miktarlarının ise eksik bildirildiğini belirterek, davalıya ait işyerinde 02.02.2007 ile 06.09.2010 tarihleri arasında geçen hizmetinin ve tüm çalışma süresine ait prime esas kazanç miktarının tespitini talep etmiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonrasında; “davanın kabulü ile;
02/02/2007-30/06/2007 arası 148 gün, günlük 18,75 TL
01/07/2007-31/12/2007 arası 180 gün, günlük 19,50 TL
01/01/2008-01/07/2008 arası 180 gün, günlük 20,28 TL
01/07/2008-31/12/2008 arası 180 gün, günlük 21,29 TL
01/01/2009-01/07/2009 arası 180 gün, günlük 22,20 TL
01/07/2009-31/12/2009 arası 180 gün, günlük 23,10 TL
01/01/2010-30/06/2010 arası 180 gün, günlük 24,30 TL
01/07/2010-06/09/2010 arası 66 gün, günlük 25,35 TL ücretle sigortasız olarak çalıştığının tespitine” dair hüküm kurulmuştur.
Dosya kapsamından, davacının 02.06.2007-19.10.2010 tarihleri arasındaki hizmetinin işverence Kuruma bildirildiği,uyuşmazlığın hizmet tespitine ilişkin talep açısından 02.02.2007 ile 01.06.2007 tarihleri arasına ilişkin olduğunun anlaşılması karşısında, Mahkemece, davacının 02.02.2007-06.09.2010 tarihleri arasında sigortasız olarak çalıştığının tespitine dair hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir.
Ne var ki, bu konuların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm bölümünün tamamen silinerek yerine;
“Davanın kısmen kabulü ile, davacının 02.02.2007-01.06.2007 tarihleri arasında asgari ücretle çalıştığının tespitine,sair taleplerinin reddine
Harçlar Tarifesine göre alınması gereken 59,30 TL harçtan peşin alınan 17,15 TL harcın mahsubu ile noksan kalan 42,15 TL harcın kurum dışındaki davalıdan tahsili ile hazineye irat kaydına,
Bu dosya için davacı tarafından yapılan 34,30 TL harcın kurum dışındaki davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
Davacı tarafından yapılan toplam 558,75 TL yargılama giderinin takdiren 280,00 TL sinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
Davacı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hesaplanan 5.100,00 TL vekalet ücretinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
Davalı Kurum kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hesaplanan 5.100,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
HMK 333. Maddesi gereğince taraflarca yatırılan gider avansının kalan kısmının kararın kesinleşmesinden sonra talep halinde taraflara iadesine,” sözcük ve rakamlarının yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.