Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4886 Esas 2019/16673 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4886
Karar No: 2019/16673
Karar Tarihi: 13.11.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4886 Esas 2019/16673 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen cezada değer azlığı nedeniyle indirim yaparken sevk maddesi olan TCK’nın 145. maddesinin yazılmaması hatası yapıldığını kabul etti. Ancak, sanığın diğer hükümlülüklerinin tekerrüre esas alınması gerekmeyen bir durumda bile infaz aşamasında dikkate alınabileceğine karar verdi. Hüküm fıkrasında, sanık hakkında TCK’nın 58/6-7. maddesi uyarınca “mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesi gerektiğine karar verdi. Ancak, infaz sürecinde sanığın sadece 1 yıl denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildi. Mahkeme, bu nedenle kararı bozdu ve sanığın temyiz isteminin yerinde olduğuna karar verdi. Sanık hakkında kurulan hüküm fıkrasından “cezanın infazından sonra sanığın 1 yıl süre ile denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına,” kısmının çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün düzeltilerek onaylanmasına karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- TCK’nin 145. maddesi: Nitelikli hırsızlık suçu
- TCK’nin 58/6-7. maddesi: Mükerrirlerin ceza infazında özel durumları ve denetimli ser

13. Ceza Dairesi 2019/4886 E. , 2019/16673 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen cezada değer azlığı nedeniyle indirim yapılırken, sevk maddesi olan TCK’nın 145. maddesinin yazılmaması mahallinde düzeltilir bir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Sanık ...’ye ait adli sicil kaydındaki Büyükçekmece 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/935 Esas sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerekirken, koşulları oluşmadığı halde diğer hükümlülüklerin de tekerrüre esas alınması infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutunakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Sanık hakkında kurulan hüküm fıkrasında mükerrir olan sanık hakkında TCK’nın 58/6-7. maddesi uyarınca “mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, infazı kısıtlar şekilde infazdan sonra 1 yıl denetim süresi belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nin temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında kurulan hüküm fıkrasından “cezanın infazından sonra sanığın 1 yıl süre ile denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına,” kısmının çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.11.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.