MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yağma, mala zarar verme, 6136 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I- Sanık ... hakkında mağdur ..."e karşı mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;

6217 sayılı Yasanın 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 272/3-a bendi uyarınca, hükmolunan para cezasının miktarı bakımından hükmün temyizi olanaklı bulunmayıp kesin nitelikte olduğundan 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca sanık ... savunmanının temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II- Sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;

5237 sayılı TCK.nun 53.maddesindeki hak yoksunluklarının; Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı gözetilerek infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, sanık ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş
olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun ve takdire dayalı bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,

III- Sanıklar ..., ... ve ... ... ... hakkında katılan ..."e karşı nitelikli yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemelerine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu’nun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak,

1- Sanıkların mağdur ... ve katılan ..."ün ortak kullandıkları eve girerek mağdur ..."den 200.-TL para ve Samsung D-900 marka cep telefonunu yağmaladıkları olayda; mağdur ..."in 04.05.2012 tarihli talimat ile alınan beyanında “Benden gasp ettikleri 200.-TL param ile cep telefonumu iade ettiler” şeklinde açıklaması karşısında, yakınanın zararının hangi tarihte giderildiği duraksamaya yer bırakmayacak şekilde belirlenmeden; etkin pişmanlığın kovuşturma aşamasında oluştuğunu kabule esas alınan delillerin ise nelerden ibaret olduğu karar yerinde açıklanıp denetime olanak verecek şekilde gösterilmeden eksik inceleme ile yetinilip yeterli olmayan gerekçe ile yazılı şekilde uygulama yapılması,

2- Sanıkların, hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar TCK’nın 53/1. maddesinin a,b,c,d ve e bentlerinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmalarına, sanıkların koşullu olarak salıverilmesi halinde kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğunun sona erdirilmesine karar verilmiş ise de; 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı ile TCK"nın 53/1-b maddesinde yazılı, "seçme, seçilme ve diğer siyasi hakları kullanmaktan" ibaresinin iptal edilmiş olması,
3- Mahkemece 5271 sayılı Yasa’nın 150. maddesi uyarınca, sanığın savunmasını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle savunmana ödenen avukatlık ücretinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı biçimde, sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,
4- Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, sanıklardan eşit olarak alınmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve sanıklar ..., ... ve ... savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. ve 326/son. madde ve fıkraları uyarınca BOZULMASINA, 21.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.