MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 17. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 15/11/2017 tarih ve 2014/357-2017/381 sayılı kararın Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş olduğu anlaşılmakla, duruşma için belirlenen 04.02.2020 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin Hollanda"da mukim gemi inşası ile iştigal eden bir şirket olduğunu, müvekkilinin M/V cheyenne (Eski M/V clipper cheyenne) gemisinde, havuzlama dahil tadilat hizmeti verdiğini, tadilat işlemlerine ilişkin faturaların donatana izafeten düzenlendiğini, gemi temsilcisinin imzaladığı 23.02.2000 tarihli protokol ile müvekkili alacağının 739.327 NLG (yaklaşık 336.050 Euro) olduğunu teyit ettiğini, alacağın ödendiğini ancak faiz hariç 149.500 Euro"nun ödenmediğini, müvekkili alacağının büyük kısmı Fransız İstinaf Mahkemesi"nin 15.04.2004 tarihli kararı ile kabul edildiğini, müvekkili alacağının hala ödenmediğini ileri sürerek, davacının 149.500 Euro alacağın davalıdan tahsiline ve kanuni rehin hakkı tanınmasına karar verilmesini talep ve dava etmiş, bozmadan sonraki ıslah dilekçesi ile alacağın tespitini ve 467.580,13 Euro alacağın tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, müvekkili şirketin müflis olup, Fransız İstinaf Mahkemesi"nin 15.04.2005 tarihli kararı gereğince alacağın iflas masasına kaydettirilmesine karar verildiğni, bu nedenle müflis davalı şirket aleyhinde Fransa"da dava açılmasının hukuken mümkün olmadığını, Fransız Medeni Kanunu"nun 14 ve 15. maddeleri gereğince Fransız Mahkemelerinin kesin yetkili olduğunu, TTK"nın 1259. maddesi gereğince TTK"nın 1235. maddesinde yazılı alacaklarının bir yılda zamanaşımına uğrayacağını, davanın bir yıllık sürede açılmadığını, Fransız İstinaf Mahkemesi kararının Türkiye"de tenfiz edilmediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece uyulan bozma ilamına göre, davacının bakiye alacağı olan 149.500 EURO ödenmiş olduğundan bu tutar asıl alacak yönünden karar verilmesine yer olmadığına, davacının 184.225,92 EURO faiz alacağının davalıdan tahsil edilerek davacıya ödenmesine, koşulları oluşmadığından kanuni rehin hakkı talebi ile yurtdışında görülen davalara ilişkin vekalet ücreti ve yargılama gideri alacaklarının tahsiline ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, Hollanda’da mukim davacının, Fransız olan davalı donatana ait gemiye Hollanda’da verdiği hizmet bedelinin bir kısmının ödenmediğini iddia ederek, 149.500 Euro alacağın davalıdan tahsilini ve müvekkili lehine kanuni rehin hakkı tanınmasını istemiş; bozmadan sonraki ıslah dilekçesinde 149.500 Euro alacağın tespiti ile 467.580,13 Euro alacağın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Hakim, MÖHUK.nun 2.maddesi hükmüne göre, bir davada yabancı kanunun uygulanıp uygulanmayacağını kendiliğinden araştırmakla yükümlüdür. MÖHUK.nun 24/1.maddesi hükmüne göre, “Sözleşmeden doğan borç ilişkileri, tarafların açık olarak seçtikleri kanuna tabidir.Tarafların açık olarak bir kanun seçmemiş olmaları halinde borcun ifa yeri hukuku, borcun ifa yerinin birden fazla olması halinde borç ilişkinin ağırlığını teşkil eden edimin ifa yeri hukuku, bu yerin de tespit edilemediği hallerde ise, sözleşmenin en yakın irtibat halinde bulunduğu yer hukuku uygulanır.” Yabancı olan davanın tarafları arasındaki sözleşmenin ifa yeri de dikkate alındığında, uyuşmazlığın esasına yabancı hukukun uygulanması gerekmektedir.
Somut olayda davalı şirketin müflis olduğu belirtilmiş olup, uygulanacak iflas hükümlerinin ve bu kapsamda iflas halinde husumet, uygulanacak faiz türü, oranı ve faizin başlangıç tarihi yönünden hangi ülke hukukunun uygulanacağının mahkemece tespiti ile uygulanması gereken ülkenin yasa hükümlerinin TC Adalet Bakanlığı aracılığıyla celbi, gerektiğinde taraflardan bu konuda yardım istenmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken bu hususta bir değerlendirme yapılmaksızın hüküm tesisi doğru olmamış, hükmün temyiz eden davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 06/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.