MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik Yapmak
HÜKÜM : Sanıklar ... ve ... ... için beraat Sanıklar ...için TCK m.241/1, 43/1, 52 gereğince mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
A) Sanık ... ve ... ... hakkında tefecilik suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan Hazine vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yüklenen suçun sanıklar tarafından işlendiğinin sabit olmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek Mahkemece kabul ve takdir kılınmış; katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan hükmün istem gibi ONANMASINA,
B) Sanık ... ve Mahir ... hakkında tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanıklar müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı iptal Kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanıklar müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık ... ... hakkında tefecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmünde temel ceza belirlenirken; TCK"nın 43/1-2 maddesi uyarınca artırım yapılarak sonuç cezanın 4 yıl 15 ay yerine 5 yıl 3 ay hapis cezası belirlenmek suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
2- Sanık ... ... hakkında tefecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmünde temel ceza belirlenirken; TCK"nın 43/1-2 maddesi uyarınca artırım yapılarak sonuç cezanın 2 yıl 13 ay 15 gün yerine 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası belirlenmek suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
3- Sanıklar hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak olan 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan 6545 sayılı Kanun"un 81. maddesiyle yapılan değişiklik gözetilmeden, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Yasanın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkralarının 2. maddesinde yer alan ceza miktarlarının çıkartılarak yerlerine sırasıyla “4 yıl 15 ay ve 2 yıl 13 ay 15 gün” ibarelerinin eklenmesi ve hüküm fıkralarının 5. maddesinde yer alan “ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa bildirilmesine,” biçimindeki kısmın çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.