Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/5453 Esas 2019/16663 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5453
Karar No: 2019/16663
Karar Tarihi: 13.11.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/5453 Esas 2019/16663 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan sanıklar hakkında verilen hükümleri inceledi ve bazı itirazları kabul ederek, kararı bozdu. Sanıkların hükümleri infaz aşamasında Anayasa Mahkemesi kararındaki hak yoksunluklarının uygulanması gözetilmelidir. Ancak, bir sanık hakkında yeterli delil olmadığı halde mahkumiyet kararı verilmesi ve diğer sanıkların cezalarının adalet, eşitlik ve hakkaniyet ölçülerine aykırı belirlenmesi nedeniyle karar bozuldu. Kanun maddeleri ise, TCK'nın 53. ve 61. maddeleridir.

13. Ceza Dairesi 2019/5453 E. , 2019/16663 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Gerekçeli kararın sanıklardan ..."ın bildirdiği en son adres aynı zamanda Mernis adresi olan adresine tebligat çıkartılmaksızın doğrudan Mernis adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesine aykırı olacak şekilde 07.08.2015 tarihinde usulsüz tebliğ edilmiş olması karşısında, sanık ..."in temyiz istemi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
I) Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanık ..."ın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA,
II)Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık ... tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık ..."in aşamalarda alınan savunmalarında suçlamayı kabul etmediğini belirtmesi karşısında, üzerine atılı suçu işlediğine ilişkin; hakkında mahkemece mahkumiyet kararı verilen diğer sanık ...’in atfı cürüm niteliğindeki beyanından başka, hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-Sanık ... hakkında teşdit uygulaması yapılırken, 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesinde yer alan cezanın bireyselleştirilmesindeki ölçütler esas alınarak, aynı Kanun’un 3. maddesindeki "eylemin ağırlığı ile orantılı ceza verilmesi" ilkesi çerçevesinde değerlendirme yapılıp aynı durumda olanlara aynı takdir hakkının kullanılması suretiyle eşit davranılarak bir belirleme yapılması gerekirken, hangi somut nedenlere dayandığı denetime olanaklı belirtilmeksizin soyut ve yetersiz gerekçe ile sanıklar hakkında alt sınırdan farklı oranlarda uzaklaşmak suretiyle temel cezalar belirlenerek, adalet, eşitlik ve hakkaniyet ölçülerine aykırı biçimde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ile ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.