Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/2773 Esas 2018/1193 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2773
Karar No: 2018/1193
Karar Tarihi: 14.03.2018

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/2773 Esas 2018/1193 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların kasten öldürmeye teşebbüs suçunu işledikleri ve TCK'nun 81, 35, 29, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 6 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırıldıkları belirtilmiştir. Ancak, TCK'nun 29 ve 62. maddelerinin uygulanmaması ve cezanın alt sınırdan uzaklaştırılması gerektiğine dair yapılan temyiz itirazları reddedilmiştir. Ayrıca, mahkemenin 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi uyarınca yaptığı uygulamanın Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği belirtilmiştir. Bu nedenle, 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesine dayanılarak eksik ceza tayini düzeltilmiş ve sanıkların cezası 7 yıl 6 ay hapis yerine 6 yıl 8 ay hapis olarak belirlenmiştir. Kanun maddeleri olarak, TCK'nun 81, 35, 29, 62 ve 53. maddeleri belirtilmiştir.

1. Ceza Dairesi 2016/2773 E. , 2018/1193 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : 1- Sanık ... hakkında; TCK.nun 81, 35, 29, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 6 yıl 8 ay hapis cezası.
2- Sanık ... hakkında;
TCK.nun 81, 35, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 6 yıl 8 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar ... ve ..."ın, katılan ..."na yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişkin cezaları azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanıkların savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen mahkumiyet hükümlerinde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin suçun vasfına, sanık ... müdafiinin suçun sübutuna, katılan ... vekilinin suçun vasfına, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nun 29 ve 62. maddelerinin uygulanmaması ve cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nun 81/1 ve 35. maddeleri uyarınca tayin edilen ""12 yıl"" hapis cezasından aynı Yasanın 29. maddesi uyarınca 1/4 oranında indirim yapılması esnasında cezanın ""9"ar yıl hapis"" yerine ""8"er yıl hapis"" olarak belirlenmesi yine aynı Yasanın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılması neticesinde sonuç cezaların ""7 yıl 6"şar ay hapis"" yerine ""6 yıl 8"er ay hapis"" olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
2) Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğunun anlaşılması,
Yasaya aykırı olup, ancak bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan ""8"" ibaresinin ""9"" olarak ve ""6 yıl 8 ay"" olan ibarenin ""7 yıl 6 ay"" olarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmelerine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak ONANMASINA,14.03.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.