Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5408 Esas 2020/1405 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5408
Karar No: 2020/1405
Karar Tarihi: 11.02.2020

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5408 Esas 2020/1405 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık aracını geri geri manevra yaparken arkasında bulunan yayanın ölümüne sebep olduğu için taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Sanık müdafii tarafından temyiz edilen kararda adli para cezasının belirlenmesinde TCK'nın 52/3. maddesine aykırı davranıldığı belirtilmiştir. Mahkeme kararı bu nedenle bozulmuş ancak yeniden yargılamaya gerek olmadığı için karar düzeltilerek onanmıştır. Hüküm gereği sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir. TCK'nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6 maddeleri uygulanmıştır. TCK'nın 85/1 suçun taksirle işlenmesini düzenlemekte, 62/1 cezayı belirlemekte, 50/1-a failin kusurunu açıklamakta, 52/2-4 hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesini düzenlemekte, 53/6 ise adli para cezasının belirlenmesini açıklamaktadır.

12. Ceza Dairesi 2019/5408 E. , 2020/1405 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle öldürme
Hüküm :TCK’nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 20.00 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile iki yönlü, eğimli sokakta geri geri manevra yaptığı sırada aracının arkasında bulunan mağdura çarparak yayanın ölümüne asli kusuruyla neden olduğu olayda mahkemenin kabul ve takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, süre tutum dilekçesi vererek kararı temyiz ettiği anlaşılan sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün üçüncü paragrafında yer alan “adli para cezasına çevrilerek” ibaresinden sonra gelmek üzere “TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 tam gün olarak belirlenerek” ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.