Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4960 Esas 2019/218 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4960
Karar No: 2019/218
Karar Tarihi: 14.01.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4960 Esas 2019/218 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanığa verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet kararı verdi. Ancak, tedavi ve denetimli serbestlik kararının sanığa tebliğ edildiğine dair tebligat parçası dosyada bulunmuyor ve UYAP'ta yapılan araştırmada da bu kararın tebliğ edildiğine dair bilgi elde edinilemedi. Bu nedenle, söz konusu tedbir kararının, itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iadesine karar verildi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrası, 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 264/2. maddesi.

10. Ceza Dairesi 2017/4960 E. , 2019/218 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Gerekçeli karar sanığın MERNİS adresinde 20.06.2012 tarihinde muhtara bırakılmak suretiyle tebliğ edilmiş ve hüküm sanık tarafından 09.07.2012 günü temyiz edilmiş ise de; gerekçeli kararın Tebligat Kanununun 10. maddesi gereğince sanığın bilinen en son adresine tebliğe çıkarılması, bu adreste tebligat yapılamaması halinde MERNİS adresine tebliğ edilmesi gerektiği gözetilmeksizin, doğrudan MERNİS adresinde tebliğ edilmesi nedeniyle sanığın temyizinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilmiştir.
20/10/2009 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik kararının sanığa tebliğ edildiğine dair tebligat parçasının dosya içerisinde olmadığı, UYAP "ta yapılan araştırmada da bu kararın tebliğ edildiğine dair bilgi elde edinilemediğinden, temyiz incelemesi 20/10/2009 tarihli karara yönelik kabul edilerek yapılan incelemede;
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararların, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde ve itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 14/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.