Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/1055 Esas 2019/4856 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1055
Karar No: 2019/4856
Karar Tarihi: 13.03.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/1055 Esas 2019/4856 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, belirlenemeyen bir saatte müştekinin kilitli aracının camı kırılarak oto teybini çalan hükümlüyü hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum etti. Ancak, mahkemenin, hükümlünün eyleminin aynı zamanda mala zarar verme suçunu da oluşturduğunu belirlemesi ve taraflara uzlaşma önerisinde bulunmasına rağmen, değerlendirme ve uygulama yapmaması nedeniyle hükmü bozuldu. Kararın detayında, hükümlünün eyleminin 765 sayılı TCK'nın 493/1,522 maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 151/1, 62 maddelerine uyduğu belirtiliyor.

2. Ceza Dairesi 2018/1055 E. , 2019/4856 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLÜ : ...
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 7/2 ve 5252 sayılı Kanun"un 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün, önceki ve sonraki yasaların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, 5237 sayılı TCK"nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/1. maddesinde yer alan suçun ögelerinin farklı olduğu; belirlenemeyen saatte müştekinin kilitli vaziyette park halinde bulunan aracının camı kırılarak oto teybini çalan hükümlünün eyleminin, 765 sayılı TCK"nın 493/1 ,522 maddeleri ile 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b 62. maddelerindeki hırsızlık suçu yanında, aynı Yasa"nın 151/1. maddesindeki mala zarar verme suçunu da oluşturduğu, bu suç yönünden taraflara uzlaşma önerisinde bulunulduğu halde bu konuda değerlendirme ve uygulama yapılmadığının anlaşılması karşısında, bu maddeler uyarınca verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerektiğinden, yasal denetime olanak vermeyecek şekilde 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b,151/1,62 maddeleri gereğince yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlünün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.