Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/4366
Karar No: 2013/4120

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/4366 Esas 2013/4120 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Davacı, davalı işyerinde çalıştığını ve iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma alacaklarının tahsilini talep etti. Mahkeme, davacının kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma alacağı hüküm altına aldı. Ancak gerekçeli kararda yıllık ücretli izin alacağı reddedildiği konusunda bir açıklama yapılmadı ve kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratıldı. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu'nun kararı uyarınca bu durum, başlı başına bozma sebebi olduğundan karar bozuldu.
Kanun maddeleri:
- Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 388. ve 389. maddeleri
- Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 38 ı. maddesi (kararın tefhimi)
22. Hukuk Dairesi         2013/4366 E.  ,  2013/4120 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

    DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
    Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı taraf, davalı işyerinde 10.05.1998-01.09.2008 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma alacağı ve yıllık ücretli izin alacağının tahsilini talep etmiştir.
    Davalı taraf bir duruşma dışında duruşmalara katılmamış ve cevap dilekçesi ibraz etmemiştir.
    Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporun doğrultusunda davacının kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma alacağı hüküm altına alınmıştır.
    Kararı davacı taraf temyiz etmiştir.
    Mahkemeler tarafından verilen kararlarda tarafların gösterilmesi, iddia ve savunmaların özetlenmesi, ihtilaflı konular hakkmdaki delillerin tartışılması ret ve üstün tutma sebeplerinin açıklanması zorunludur. Kararın, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 388. ve 389. maddelerinde tanımlanan unsurları taşıması ve;
    1-Kararı veren mahkeme ile hâkim veya hâkimlerin ve tutanak kâtibinin ad ve soyadları ve sicil numaraları, mahkeme çeşitli sıfatlarla görev yapıyorsa kararın hangi sıfatla verildiği,
    2-Tarafların ve davaya katılanların kimlikleri ile varsa kanuni temsilci ve vekillerinin ad ve soyadları ile adresleri,
    3-İki tarafın iddia ve savunmalarının özeti, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususlar, ihtilaflı konular hakkında toplanan deliller, delillerin tartışması ret ve üstün tutma sebepleri, sabit görülen vakıalarda bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebep,
    4-Hüküm sonucu ile varsa kanun yolu ve süresi,
    5-Kararın verildiği tarih ve hâkim veya hâkimlerin ve tutanak kâtibinin imzaları, yönündeki hükümlerin kararın yazımında dikkate alınması gerekir. Hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait her hangi bir söz tekrar edilmeksizin isteklerin her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların mümkünse sıra numarası altında birer birer açık şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir. Aynı kural Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 389.maddesinde de tekrarlanmıştır. Keza Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 38 ı. maddesi (kararın tefhimi en az 388. maddede belirtilen hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçilerek okunması suretiyle olur). Bu biçim yargıda açıklık ve netlik prensibinin gereğidir. Aksi hal, yeni tereddüt ve ihtilaflar yaratır. Hatta giderek denebilir ki, dava içinden davalar doğar, hükmün hedefine ulaşılmasını engeller, kamu düzeni ve barışı oluşturulamaz.
    Tefhim edilen kısa karardaki hüküm fıkrası ile gerekçeli karardaki hüküm fıkrası arasında çelişki yaratılmaması gerekir.
    Somut olayda; davacı dava dilekçesinde kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık ücretli izin alacağı ve fazla mesai ücret alacağını talep etmiş. Bilirkişi tarafından davacının talep ettiği alacak kalemleri hesaplanmış. Mahkeme kısa kararında, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve fazla çalışma ücret alacağını hüküm altına almış. Fazla çalışma ücret alacağında fazlaya ilişkin hakların saklı tuulmasma karar verilmiş. Gerekçeli kararın hüküm kısmında da yine kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve fazla çalışma ücret alacağını hüküm altına almış. Fazla çalışma ücret alacağında fazlaya ilişkin hakların saklı tutulmasına karar vermiş, ayrıca fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş ve davacının yıllık ücretli izin alacağı hüküm altına alınmamış. Gerekçeli kararda da yıllık ücretli izin alacağının neden reddedildiği konusunda bir açıklama yapılmamıştır.
    Kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratılması Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu"nun 14.04.1992 gün ve 1991/7 esas 992/4 karar sayılı kararı uyarınca başlı başına bozma sebebidir. Bu nedenle yıllık ücretli izin alacağının reddine dair, gerekçeli kararda bir açıklama yapılmadığı, ayrıca kısa kararda fazlaya ilişkin talebin reddine dair bir karar verilmediği halde gerekçeli kararda bu yönde hüküm kurulması hatalı olup bu husus bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.02.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.



    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi