Danıştay 4. Daire 2018/1930 Esas 2022/1751 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/1930
Karar No : 2022/1751

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … İnşaat Turizm İthalat İhracaat Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
1- … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem : Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle aynı yıl için daha önce yapılan vergi incelemesi sonucu hazırlanan raporda düzenlenen beyan tablosu yeniden düzeltmeye esas alınarak re'sen tarh edilen 2010/4, 5, 6, 9, 10 dönemleri vergi ziyaı cezalı ve 2010/11 dönemi için tekerrür artırımlı vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ve 2010 yılı için kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; inceleme döneminde davacıya fatura düzenleyen … Vergi Dairesi mükellefi … Orman Ürünleri İnş. Malz. Demir ve Sac San. ve Tic. Ltd. Şti., … Vergi Dairesi mükellefi … Org.Dan.San.Tic. Ltd. Şti., … (…) Vergi Dairesi mükellefi … Peysaj İnş.Nak.ve Gıda San. Dış. Tic. Ltd. Şti., … Vergi Dairesi mükellefi … Nak. İnş. Tan. Hiz. San. Tic. A.Ş. hakkındaki tespitlerin değerlendirilmesinden; söz konusu firmaların sahte fatura ticareti yapmak amacı ile kurulduğu, beyan ettikleri tutarda katma değer vergisi matrahını elde edebilecek iş yeri kapasitesi ve ekipmanlarının olmadığı, beyanlarının çok üzerinde fatura düzenlendiklerinin Ba-Bs analizleri ile ortaya konulduğu dolayısıyla ilgili mükelleflerden alınan faturalar gerçek bir mal alım ve hizmet ifasına dayanmayan sahte faturalar olduğundan söz konusu faturalar nedeniyle yapılan vergi ziyaı cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı, cezayı gerektiren fiilin kanunda belirtilen unsurlarının somut olayda gerçekleştiğine ilişkin olarak tespit bulunmadığından 213 sayılı Kanun'un 353/1.maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında da hukuka uyarlık bulunmadığı, Mahkemece ara kararı ile sorulmasına karşın, tekerrüre esas ihbarname ve tebliğ belgesinin Mahkemelerine sunulamadığı dolayısıyla davalı idarece tekerrür uygulamasını haklı kılan husus ispatlanamadığından vergi ziyaı cezasına tekerrür hükmünün uygulanmasında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; tarafların istinaf istemlerinin, cezalı tarhiyatın onanan bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ve kaldırılan özel usulsüzlük cezasına ilişkin kısmı itibarıyla hukuka uygun ve dayandığı gerekçeler itibarıyla yerinde görülerek, taraf iddialarının, istemlere konu kararın bu kısımları itibarıyla kaldırılmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığı; 2010/11 dönemi vergi ziyaı cezasının tekerrür nedeniyle artırılan kısmı ile cezalı tarhiyatın mahkeme kararında ayrıca değerlendirilip hüküm altına alınmayan ve aynı yıl için daha önce yapılan vergi incelemesi sonucu hazırlanan … tarih ve … sayılı Vergi İnceleme Raporu'nda düzenlenen beyan tablosunun yeniden düzeltmeye esas alınmasından kaynaklanan kısmıyla ilgili istinaf istemine gelince; davacı adına aynı yıl için daha önce yapılan ve vergi inceleme raporuyla inceleme uyarınca gerçekleştirilen tarhiyatlara karşı açılan davada, ... Vergi Mahkemesinin E:…; K:… sayılı kararı ile cezalı tarhiyatların onanmasına karar verildiği ve davacının temyiz isteminin Danıştay Dördüncü Dairesinin E:2016/1489 ; K:2017/7542 sayılı kararıyla reddedildiği anlaşıldığından, dava konusu cezalı tarhiyatın bu husustan kaynaklanan kısmında hukuka aykırılık görülmediği, istinafa konu kararda davalı idarece dosyaya bilgi-belge ibraz edilmediği gerekçesiyle, 2010/11 dönemine ilişkin olarak kesilen vergi ziyaı cezasının tekerrür nedeniyle artırılan kısmı yönünden ise, davalı idarece, ara karara cevaben dosyaya ibraz edilen klasör içeriği bilgi ve belgelerden, kanuni süresinden sonra 13/11/2010 tarihinde verilen 2010/4-6 dönemine ilişkin geçici vergi beyannamesi nedeniyle aynı tarihli ihbarnameyle kesilen vergi ziyaı cezasının, dava konusu cezanın tekerrür nedeniyle artırılmasına dayanak alındığı anlaşılmakla, dava konusu cezanın kaynaklandığı eylem tarihinde davacı hakkında kesilerek kesinleşmiş ve tekerrüre dayanak teşkil edebilecek nitelikte bir vergi ziyaı cezasının bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle, davacı istinaf başvurusunun kısmen reddine, kısmen gerekçeli reddine, davalı istinaf başvurusunun kısmen reddine, kısmen gerekçeli reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından, vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerine ilişkin karar kısmının hukuka uygun olmadığı belirtilerek bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı İdare tarafından kesilen özel usulsüzlük cezası ile 2010/11 dönemi vergi ziyaı cezasının tekerrür nedeniyle artırılmasına ilişkin kısmının hukuka uygun olmadığı belirtilerek bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 22/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.