22. Hukuk Dairesi 2012/14649 E. , 2013/4102 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
AVUKAT ...
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, ulusal bayram genel tatili, ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı taraf davacının, davalı şirkete ait işyerinde 2004 tarihinden itibaren 31.11.2010 tarihine kadar çalıştığını, çalışmış olduğu sure içerisinde son beş aylık ücretini alamaması nedeniyle iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini, belirterek kıdem ve ihbar tazminatı bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı taraf ise ilk olarak zamanaşımı itirazında bulunmuş ve devamla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının çalışmış olduğu süre boyunca bir kısım genel tatil günleri alacağı, yıllık ücretli izin alacağı, fazla mesai alacağının olduğu, bu nedenle iş sözleşmesi haklı nedenle feshettiği ve kıdem tazminatına hak kazandığı, ancak ihbar tazminatı alacağının bulunmadığı, yine davacının ücretlerinin ödendiği, bu nedenle ücret alacağının da olmadığı gerekçeleri ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı kanuni süresi içinde davalı taraf temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma alacağı ve ulusal bayram genel tatil günleri çalışma alacağı konularında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 41. maddesine göre haftalık kırkbeş saati aşan çalışmalar fazla çalışma sayılır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçe bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallara burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtlar, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri içi yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda davacı işe giriş tarihinden iş sözleşmesinin feshedildiği tarihe kadar 07:30-19:00 saatleri arası çalıştığını ve ayrıca ulusal bayram ve genel tatil günlerinde de çalıştığını belirterek fazla çalışma ve genel tatil ücret alacağı talebinde bulunmuştur.
Dinlenen davacı şahitleri işyerinde 08:00-18:30 saatleri arasında çalışıldığını ve ayrıca ortalama ayda on gün işin durumuna göre 20:00-22:00 saatlerine kadar fazla mesai yapıldığını, dini bayramların ilk günü tatil yapıldığını, diğer günler ise çalışıldığını belirtmişlerdir.
Her ne kadar hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacı tarafça talep edilen fazla çalışma alacağı tanık beyanlarına göre hesap edilmiş ise de, aynı gün dairemizde incelenen 2012/14647 esas sayılı (Yozgat İş Mahkemesi"nin 2011/523 esas sayılı) dosyada yer alan şahit beyanlarına, tespitlere ve dosya içeriğine göre davacının günlük çalışma saatleri dışında, ayda iki veya üç gün saat 18:30 dan sonra 20:00-22:00 saatlerine kadar fazla mesai yaptığı gözönünde bulundurularak, hesaplamanın buna göre yapılması gerekirken çelişkili şahit beyanlarına göre hüküm kurulması hatalı olup bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Ayrıca yine aynı gün dairemizde incelenen 2012/14647 esas sayılı dosyada yer alan tanık beyanlarına, tespitlere ve dosya içeriğine göre davacının dini bayramlarda çalışmasının olmadığı, sadece milli bayramlarda çalıştığı gözönünde bulundurularak hesaplama yapılması gerekirken, davacının hem dini hem de milli bayramlarda çalıştığı kabul edilerek yapılan hesaplamaya itibar edilmesi hatalı olup bu husus ayrı bir bozma sebebi olarak kabul edilmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz giderinin istek halinde ilgiliye iadesine, 28.02.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.