Danıştay 7. Daire 2021/4374 Esas 2022/1169 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/4374
Karar No : 2022/1169

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : …Vergi Dairesi Müdürlüğü …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Petrol ve Madeni Yağ Ürünleri Üretim Depolama Nakliye İthalat İhracat Ticaret ve Sanayi Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının aleyhlerine olan hüküm fıkrasının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, satın aldığı baz yağı imalatta kullanmadan doğrudan satmak suretiyle vergi ziyaına sebebiyet verdiğinden bahisle 2014 yılının Nisan ilâ Eylül dönemleri için re'sen tarh edilen özel tüketim vergileri ile tekerrür hükümleri uygulanarak kesilen bir kat vergi ziyaı cezalarının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda yer alan tespitlerin değerlendirilmesinden, davacı tarafından satın alınan baz yağın üretime sokulmadan doğrudan satışa sunulduğu, madeni yağ üretiminden ziyade baz yağ ticareti yapıldığı, sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge düzenlediği sonucuna varıldığından tarh edilen vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergilerinde hukuka aykırılık görülmediği; 04/04/2014 tarihinde tebliğ edilerek kesinleşen vergi ziyaı cezasının dava konusu vergi ziyaı cezası bakımından tekerrüre esas alınmasında hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle tek kat vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergileri yönünden davanın reddine, vergi ziyaı cezasının tekerrür nedeniyle attırılan kısmının ise iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurularına konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Tekerrüre esas alınan vergi ziyaı cezasının 2014 yılı Nisan ayında kesinleştiği, bu tarihten sonraki bir tarihte dava konusu tarhiyatlar yönünden tekerrür hükümleri uygulanarak vergi ziyaı cezası kesilmesinde mevzuata aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Tekerrüre esas alınan vergi ziyaı cezasının kesinleştiği tarihten sonraki cezai fiillerden doğan cezalar yönünden tekerrür hükümleri uygulanmasında hukuka aykırılık bulunmadığından davalı idare temyiz isteminin kabulü ile kararın temyize konu hüküm fıkrasının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen kararın davalı idarenin istinaf başvurusunun reddine ilişkin hüküm fıkrası usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri anılan hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının davalı idarenin istinaf başvurusunun reddine ilişkin hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 22/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.