Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/256 Esas 2022/4611 Karar Sayılı İlamı

Bölge Adliye
Mahkemesi : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi
No : 2021/1895-2021/307

İlk Derece
Mahkemesi : Dörtyol 1. İş Mahkemesi
No : 2019/159-2019/269

Dava, davacının sürekli iş göremezlik oranının tespiti ve sürekli iş göremezlik geliri bağlanması
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı davacı ve davalı Kurum vekillerince istinaf yoluna başvurulması üzerine, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kabulüne, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesince verilen kararın, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
I-İSTEM
Davacı vekili; davacının, asıl işveren Net Haddecilik San. Tic. Ltd Şti, alt işveren ...'in işyerinde çatı montaj ve tamir işlerini yerine getirdiği esnada 25/05/2013 tarihinde iş kazası geçirdiğini, kaza nedeniyle davacıya %28 oranında iş görememezlik oranının belirlenerek bu oran üzerinden gelir bağlandığını, aynı olay nedeniyle Dörtyol 1. İş Mahkemesinde maddi ve manevi tazminat davasının yürütüldüğünü, söz konusu dava dosyasının 11/04/2019 tarihli duruşma ara kararı gereği taraflarına maluliyetin tespiti davası açılmak üzere 1 aylık kesin sürenin verildiğini beyanla davacının 25/05/2013 tarihinde geçirmiş olduğu iş kazası nedeniyle sürekli iş göremezlik oranının tespiti ile 5/05/2013 tarihinden itibaren sürekli iş göremezlik geliri bağlanmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II-CEVAP
Davalı Kurum vekili; davacı ...'un, 25/05/2013 tarihinde geçirmiş olduğu iş kazasına bağlı Kocatepe Sağlık Sosyal Güvenlik Merkezi Sağlık Kurulu tarafından sigortalının sürekli iş göremezlik oranının %28 olduğu kararı ile tespit edildiğini, davacı sigortalının davalılar aleyhine Dörtyol 1. İş Mahkemesi 2013/510 Esas sayılı dosyasıyla maddi manevi tazminat davasının açıldığını ve bu dosyana aldırılan Adli Tıp Kurumu raporlarıyla davacının %34,2 oranında meslekte kazanma gücü kaybının tespit edildiğini, Kurumun taraf olmadığı dosyada aldırılan bu raporu ve oranı kabul etmediklerini, sigortalının maluliyetindeki değişikliğin bu kaza ile ilgili olup olmadığının tespitinin mümkün olmadığını, haksız ve mesnetsiz açılan davanın usul ve esas yönünden reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III-MAHKEME KARARI
A-İLK DERECE MAHKEME KARARI
İlk Derece Mahkemesince; davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, davacının 25/05/2013 tarihinde geçirdiği iş kazası nedeniyle Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranının %34,2 olduğunun tespitine, davacıya %34,2 Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı üzerinden 01/10/2014 tarihinden itibaren sürekli iş göremezlik geliri bağlanması gerektiğinin tespitine," şeklinde karar verilmiştir.
B-BAM KARARI
Davalı Kurum’un istinaf başvurusunu kabul ederek Kurum’un harçtan muaf tutulması gerekçesiyle harca ilişkin kısmı düzeltmek kaydıyla;’ HMK'nın 353/1-b.2 maddesi gereğince ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına; II-Dairemizce yapılan incelemeye göre ilk derece mahkemesi kararının HMK 353/1-b-2 maddesi gereğince düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilmesine,
III-Davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine,
A)Davacının 25/05/2013 tarihinde geçirdiği iş kazası nedeniyle Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranının %34,2 olduğunun tespitine,
B)Davacıya %34,2 Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı üzerinden 01/10/2014 tarihinden itibaren sürekli iş göremezlik geliri bağlanması gerektiğinin tespitine’ karar vermiştir.
IV-TEMYİZ KANUN YOLUNA BAŞVURU VE NEDENLERİ:
Davalı vekili; Kurum işleminin mevzuata uygun olduğunu belirterek temyiz kanun yoluna başvurmuştur.
V-İLGİLİ HUKUK KURALLARI VE İNCELEME:
Sürekli iş göremezlik ve malullük halinin belirlenmesinde izlenecek yol; 5510 sayılı Kanunun “Sağlık Raporlarının Usul ve Esasları'na dair 95. maddesinde (506 sayılı Kanunun 109. maddesinde) hükme bağlanmıştır. Buna göre, Kurum sağlık tesisleri tarafından raporlara dayanılarak verilen kararlara karşı ilgililerin S.S. Yüksek Sağlık Kurulu'na itiraz hakları mevcuttur. Söz konusu kurulun raporlarının Kurumu bağlayacağı, diğer ilgililer yönünden bağlayıcı olmayıp, Adli Tıp Başkanlığı veya Tıp Fakültelerinin ilgili ana bilim dalı konseylerinden Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğü çerçevesinde inceleme ve araştırma yapılmasını isteyebilecekleri 28.06.1976 tarih ve 6/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu kararının gereğidir. Öte yandan; Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 17.02.2010 gün ve 2010/21-60 Esas, 2010/90 Karar sayılı ilamı ile 06.10.2010 gün ve 2010/10-390 Esas, 2010/448 Karar sayılı ilamların da belirtildiği üzere Adli Tıp Kurumu Başkanlığı’nın ilgili ihtisas kurulu ile üniversitelerin tıp fakülteleri ilgili bilim dalı Başkanlıklarınca ya da S.S. Yüksek Sağlık Kurulu'nca düzenlenen raporlar arasında çelişkinin mevcut olması halinde, çelişkinin 6754 sayılı Yasayla değişik 2659 sayılı Adlî Tıp Kurumu Kanunu'nun 26. maddesi gereği Adli Tıp Kurumu Başkanlığı 2.Üst Kurulu tarafından giderilerek, sigortalının sürekli iş göremezlik oranı ve başlangıç tarihi kesin olarak karara bağlanması da zorunludur.
Dosyadaki Adli Tıp Raporlarında iş göremezlik başlangıç tarihinin belirlenmediği anlaşılmakla; yukarıda anılan prosedür çerçevesinde davacının iyileşip iyileşmediği, öngörülen iyileşme süreci sonrasında sürekli iş göremezlik durumu mevcut ise sürekli iş göremezlik oranı ve başlangıç tarihinin kesin olarak belirlenmesi üzere(belirlenecek oranın baştan itibaren mi yoksa düzelme kaydıyla mı ya olduğu) Adli Tıp Genel Kurulu’ndan ek rapor alınıp sonucuna göre karar verilmelidir.
Mahkemenin, yukarıda belirtilen hususlar gözetilmeksizin eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun kabulüne ilişkin kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi kararının yukarıda açıklanan nedenlerle HMK’nın 373/2 maddesi gereği BOZULMASINA, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 30/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.