Danıştay 4. Daire 2018/2988 Esas 2022/1750 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/2988
Karar No : 2022/1750

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … Elektronik İnşaat Temizlik Hizmetleri Ticaret ve Sanayi Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem : Davacı adına, düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak re'sen tarh edilen 2011/5 ila 12. dönemi vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile kesilen 2011/1-12 dönemine ait özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; ilgili dönemde davacıya fatura düzenleyen … Vergi Dairesi mükellefleri … Oto Yedek Parçaları Metal Hırdavat Ve Madeni Yağlar Sanayi Ticaret Limited Şirketi, Tasf. Hal. … İnşaat Nakliyat Kimya Ve Orman Ürünleri San.Tic.Ltd.Şti. ve … Reklam Bilg. Yaz. Dan. Hiz. San. Tic. Ltd. Şti., … Vergi Dairesi mükellefi … İnşaat Nak. Met. Orm. Ürün. San. Tic. Ltd. Şti., … Vergi Dairesi mükellefi … tarafından davacıya düzenlenen faturaların gerçek bir mal ve hizmet hareketine dayanmadığı dolayısıyla davacının bu mükelleflerden aldığı faturalar nedeniyle yapılan cezalı katma değer vergisi tarhiyatlarında hukuka aykırılık bulunmadığı; davacıya ilgili dönemde fatura düzenleyen … Vergi Dairesi mükellefi … hakkındaki tespitlerin ise düzenlediği faturaların sahte belge niteliğinde olduğunu gösterecek nitelikte olmadığı anlaşıldığından, hukuken geçerli bir delil ve belgeye dayandırılmadan bu mükelleften alınan faturalar nedeniyle yapılan cezalı tarhiyatta ise hukuka uyarlık bulunmadığı; olayda cezayı gerektiren fiilin unsurlarının gerçekleştiğine dair somut tespit bulunmadığından 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından, eksik inceleme ve yetersiz tespitlere dayalı olarak yapılan cezalı katma değer vergisi tarhiyatlarında hukuka uygunluk bulunmadığı belirtilerek davanın reddine ilişkin karar kısmına yönelik verilen Bölge İdare Mahkemesi Vergi Dava Dairesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı tarafından, somut tespitlere dayalı olarak düzenlenen vergi inceleme raporlarına dayalı olarak yapılan cezalı tarhiyatlarda ve kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı belirtilerek davanın kabulüne ilişkin karar kısmına yönelik verilen Bölge İdare Mahkemesi Vergi Dava Dairesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 22/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.