MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi

Taraflar arasında görülen dava sonunda ilk derece mahkemesi sıfatıyla İzmir 5. Tüketici Mahkemesince verilen 2016/2074 E., 2017/682 K. sayılı karara yönelik yapılan istinaf başvurusunun kabulüne dair İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi"nin 2017/2849-2018/1037 sayılı kararının süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı, davalı bankanın İzmir Finansmarket şubesinden 28.06.2013 tarihinde kullandığı 42.500,00 TL tutarlı ve 60 ay vadeli tüketici kredisi nedeniyle maaş hesabına haciz konulduğunu, kredi taksitlerinin maaşından kesinti yapılarak tahsil edildiğini, buna ilişkin otomatik ödeme talimatının iptal edilmesini davalı bankadan istemesine rağmen bu talebinin reddedildiğini ileri sürerek; maaşına konulan blokenin kaldırılmasını istemiştir.
Davalı banka vekili, yapılan tüm işlemlerin sözleşme ve mevzuata uygun olduğunu savunarak; davanın reddini dilemiştir.
Davanın kabulü ile Vakıfbank İzmir Finansmarket şubesinde davacıya ait hesaptaki blolekinin kaldırılmasına dair verilen İlk Derece Mahkemesi kararına yönelik davalının istinaf başvurusu, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi tarafından "Taraflar arasında kredi kullanımına ilişkin sözleşmelerin 8. maddesinde, davacının kullandığı kredilerin geri ödemelerinin davacının banka nezdindeki hesaptan karşılanması kabul edilmiş olup, sözleşmenin 11.maddesinde ise bankanın rehin, hapis ve mahsup hakkı olduğu kararlaştırılmış, davacı, bankaya verdiği taahhütnamede de bankada bulunan hesaba gönderilmiş tüm hak ve alacakları, bankadan kullandığı kredilere karşılık rehnettiğini kabul etmiştir. 4721 Sayılı TMK"nun 2.maddesinde herkesin haklarını kullanırken ve borçlarını yerine getirirken dürüstlük kuralına uymak zorunda olduğu, bir hakkın açıkça kötüye kullanılmasının hukuk düzenince korunmayacağı hüküm altına alınmıştır. Hemen belirtmek gerekir ki, davacının maaaşına herhangi bir bloke konulmayıp, davacının sözleşme ile kabul edip, taahütname ile de teyit etmesi üzerine emekli maaşından kesintiler yapılmıştır. Bu itibarla sözleşmenin bu hükümlerinin haksız şart kapsamında değerlendirilmesi mümkün değildir. Kaldı ki, davacı 28/06/2013 tarihlerinde kullandığı kredilerden dolayı uzunca bir süre itiraz etmeksizin ödemelerde de bulunmuştur. Öte yandan davacı kullandığı kredilere karşılık davalı bankaya başkaca herhangi bir teminat da göstermiş olmayıp, bu husus davalı bankanın alacağını tahsil edememe riskini doğurur. Bu ise davalı banka açısından kabul edilebilir bir durum olmadığı gibi yukarıda açıklanan dürüstlük kurallarına da aykırıdır." gerekçesi ile kabul edilip, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın reddine karar verilmiş; karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesiyle yapılan inceleme sonucunda, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. madddesi uyarınca ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 24/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.