11. Hukuk Dairesi 2016/13244 E. , 2018/1134 K.
"İçtihat Metni"...
Taraflar arasında görülen davada ....Mahkemesi’nce verilen 16/03/2016 tarih ve 2014/1527-2016/219 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin davalı bankanın.....şubesinden 12.12.2011 tarihinde 8.000,000,00 TL, 31.12.2013 tarihinde 2.750.000,00 TL ticari kredi kullandığını, her iki taksitli kredinin bir kısım taksitlerini ödedikten sonra her iki krediye ait bakliye kredi borcunun 16.09.2014 tarihinde ödenip borcun kapatıldığını, ancak davalı banka erken borç kapama komisyonu adı altında 1.kredi için 262.923,05 TL, 2. kredi için 175.787,46 TL, her iki kredi için toplam 438.710,51 TL’nin müvekkilin hesaplarından haksız olarak tahsil ettiğinden 438.710,51 TL’nin 16.09.2014 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili banka tarafından davalıya kullandırılan 2 adet taksitli işletme ihtiyaç kredisinin erken ödenmesi ve hesabın kapatılması halinde davacıdan erken ödeme tazminatı yani cezai faiz tahsil edileceğini, taraflar arasında düzenlenen genel kredi sözleşmelerindeki cezai şarta ilişkin hükümlerinin TBK’nın 20.maddesine aykırı olmadığını, davacı tacir olup ticari kredi kullandığını, tarafların eşit olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, davalı bankanın mahkemeye gönderilen yazısında erken kapama komisyon oranının %2.89 olarak belirlendiği, bu orana istinaden yapılan hesaplama doğrultusunda davalının davacıdan 205.462,50 TL fazladan tahsilat yaptığının anlaşıldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 205.462,50 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan alınıp davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1- Dava, kredi sözleşmesi uyarınca tahsil edilen kredinin erken kapanması nedeniyle ödenen erken kapama ücretinin tahsili istemine ilişkindir. Taraflar arasında 08/12/2011 tarihinde imzalanan Genel Kredi Sözleşmesi uyarınca davacının krediyi erken kapaması durumunda %7 komisyon ödeyeceği öngörülmesine rağmen bankanın bu kredi sözleşmesine uymayıp %4.93 erken kapama komisyonu uygulamış olduğu, bu nedenle bu sözleşme kapsamında davacının geri isteyebileceği bir komisyon ücreti bulunmadığından bu sözleşmeye dayalı davanın reddi gerekirken kabulü doğru görülmemiş, davalı yararına bozmayı gerektirmiştir.
../..
2- Taraflar arasında 30/12/2013 tarihinde düzenlenen Genel Kredi Sözleşmesine gelince, sözleşme tarihi itibariyle Yeni Borçlar Kanunu’nun yürürlükte bulunduğundan, bu Yasa"nın 20. ve devamı maddeleri uyarınca genel işlem şartları değerlendirmesi yapılarak, öncelikle bu komisyon oranının sözleşmeye yazılmamış sayılmasının gerekip gerekmediği değerlendirilip, yazılmamış sayılmasına karar verildiği taktirde tamamlayıcı iç hukuk kuralları, örf ve adetler gözönüne alınarak oranın belirlenmesi, eğer yazılmamış sayılmasının gerek olmadığına karar verilirse bu orana yönelik içerik denetimi yapılarak sonuca göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi doğru olmamış hükmün taraflar yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hükmün taraflar yararına BOZULMASINA, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 15/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
....
