Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/3119 Esas 2018/8314 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/3119
Karar No: 2018/8314
Karar Tarihi: 15.11.2018

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/3119 Esas 2018/8314 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı iş kazası sonucu maluliyeti sebebiyle maddi ve manevi tazminat istemiş, ilk derece mahkemesi davanın kısmen kabulüne karar vermiş, ardından istinaf kanun yoluna başvurulmuş ve Bölge Adliye Mahkemesi istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Temyiz itirazları incelendiğinde manevi tazminata yönelik istek temyiz sınırının altında kaldığından temyiz kabiliyetinin olmadığı belirtilmiştir. Maddi tazminata yönelik temyiz itirazları reddedilerek hükmün onanmasına karar verilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-(a) maddesi uyarınca, miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararların temyiz edilemeyeceği, kesinlik sınırının kamu düzeni ile ilgili olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/2. maddesinde kesinlik sınırının alacağın tamamına göre belirleneceği ve kararda asıl talebin kabul edilmeyen bölümünün kırk bin Türk Lirasını geçmeyen tarafın temyiz hakkı olmayacağı, ancak karşı taraf temyiz yoluna başvurursa diğer tarafın da kararı temyiz edebileceği belirtilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırı; 20.07.2016-01.12.2016 tarihleri arasındaki kararlar için 25.000 TL, 02.12.2016-31.12.2016 tarihleri arasındaki kararlar için 40.000 TL, 01.01.2017-31.12.2017 tarihleri arasındaki kararlar için 41.530 TL ve 01.01.2018 tarihinden sonra verilen kararlar için 47.530 TL olarak belirlenmiştir.

21. Hukuk Dairesi 2017/3119 E. , 2018/8314 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi . Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : . İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine davacı ve davalılardan ... vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince davacı ve davalılardan ... vekillerince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi davalılardan ... vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR
1- Manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/2. maddesinde; ""Birinci fıkranın (a) bendindeki kararlarda alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda, kırk bin Türk Liralık kesinlik sınırı alacağın tamamına göre belirlenir. Alacağın tamamının dava edilmiş olması hâlinde, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü kırk bin Türk Lirasını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Ancak, karşı taraf temyiz yoluna başvurduğu takdirde, diğer taraf da düzenleyeceği cevap dilekçesiyle kararı temyiz edebilir."" denilmektedir.
Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırı, karar tarihi 20.07.2016-01.12.2016 tarihleri arasındaki ilamlar için 25000 TL, 02.12.2016-31.12.2016 tarihleri arasında 40000 TL, 01.01.2017-31.12.2017 tarihleri arasında 41530 TL ve 01.01.2018 tarihinden sonra verilen kararlar için 47530 TL" dir.
Dava dilekçesi değerlendirildiğinde; davacı için 100000 TL manevi tazminat isteminde bulunulduğu, mahkemece verilen 22.12.2016 tarihli kararda 20000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine hükmedildiği, davacı ve davalı vekillerinin istinaf başvurusu üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince verilen 26.04.2017 tarihli karar ile istinaf başvurularının esastan reddedildiği ve bu kararın davalı MEB vekilince temyize getirildiği dikkate alındığında, hükmedilen manevi tazminat miktarının karar tarihi itibariyle 40000 TL’lik temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp, davalı vekilinin temyiz itirazlarının 6100 sayılı HMK"nın 362/1-a ve 2, 366 ve 352. maddeleri uyarınca REDDİNE,
2- Maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Temyiz edenin sıfatına, dosyadaki temyiz kapsam ve nedenleri ile yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, davalı vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 15.11.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.