MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, asgari geçim indirimi ücreti ve ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının, davalı işyerinde çalışmaktayken işveren tarafından görevinin değiştirildiğini, endüstriyel cnc operatörlüğü yaparken ve beraber çalıştığı kişinin kardeşi olması nedeniyle uyum içinde çalışırken elektronik bölümüne gönderildiğini, bunun üzerine bu görevde hiç çalışmadığını, eğitim almadığı işverene bildirdiğini, işverenin ise iş orada git başla çalışıyorsan bu şekilde yoksa siktir ol git dediğini, akabinde muhasebeden hesabını kes çık dediğini işine son verildiğini, iş akitlerine kardeşi ile birlikte haksız olarak son verildiğini belirterek müvekkilinin ihbar ve kıdem tazminatı yanında diğer işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davacıya iş değişikliği yapıldığına dair bir bildirim yapılmadığını, davacı ve kardeşinin hiçbir haklı bir sebep göstermeden şirket yetkililerine küfür edip 23/05/2011 tarihinde işyerini bildirimsiz ve mazeretsiz olarak terk edip gittiğini, bu durumun işyeri çalışanları tarafından tutanak altına alındığını, aynı gün noter ihtarı ile işe dön ihtarının çekildiğini, davacının işe dönmediğini ihtara da cevap vermediğini, bunun akabinde müvekkili şirket tarafından haklı olarak iş akdinin feshedildiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, ispat yükü üzerinde olan işverence haklı sebeple feshin kanıtlanamadığı gerekçesiyle ihbar ve kıdem tazminatı istekleri hüküm altına alınmıştır.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshi uyuşmazlık konusudur. Davacı, işverence işinin değiştirilmesi üzerine işveren yetkilisi ile konuştuğunu, bunun üzerine haksız olarak işten çıkarıldığını iddia etmiş; davalı ise, davacının işveren yetkilisine hakaret ve küfür ederek işyerini terk ettiğini, ihtarla geri çağırılmasına rağmen işbaşı yapmadığını, iş sözleşmesinin haklı olarak feshedildiğini savunmuştur.
Yargılama sırasında işveren tarafından işçinin işyerini terk ettiğine dair 23.5.2011 tarihli tutanak, 24-25-26-27.5.2011 günleri mazeretsiz olarak devamsızlığını gösterir tutanaklara ve 23.5.2011 tarihli ihtarnameye dayanılmıştır. Davacı tanıklarının iş sözleşmesinin son buluş biçimine ilişkin bilgi ve görgüleri bulunmadığı anlaşılmaktadır. Diğer davacı tanığı ise işçinin kardeşi olup menfaat birliği içinde olması nedeniyle beyanına itibar edilemez. Belirtilen tutanaklarda imzası bulunan davalı tanıkları ise, davacının işinin değiştirilmesi üzerine kardeşi ile birlikte işveren yetkilisi ile konuşmaya gittiğini, işveren yetkilisinin çalışmasını söylemesi üzerine davacının bu kişiye küfür ettiğini, ardından ikisinin de ayrılarak bir daha işyerine gelmediğini, davacı ve kardeşinin birlikte çalıştıkları için izne de birlikte ayrılmak istediklerini, bu nedenle bir iş değişikliği yapılmasının gerekli görüldüğünü, ancak davacı ve kardeşinin durumu yanlış anlayarak işveren ile tartıştığını, küfür ederek yanından ayrıldıklarını söylemiştir. Delil durumuna göre, işverenin yönetim hakkı kapsamında kalacak şekilde ve kardeşlerin izne birlikte ayrılması nedeniyle sorun doğmaması amacıyla yapılan görev değişikliği üzerine işçinin işyerini işveren yetkilisine hakaret ederek terk ettiği, bu şekilde iş sözleşmesini davacının feshettiği sabittir. İhbar ve kıdem tazminatı isteklerinin reddi gerekirken, yazılı şekilde hatalı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Açıklanan sebeplerle hükmün BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.2.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.