Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/14475 Esas 2013/4001 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/14475
Karar No: 2013/4001

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/14475 Esas 2013/4001 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, Kocaeli Devlet Hastanesi'nde alt işveren işçisi güvenlik personeli olarak çalışmaktadır. Davacı ve diğer güvenlik personel, vardiyalı olarak 12 saat çalışma, 36 saat dinlenme şeklinde çalışmaktadır. Davacı, yılda en az 6 ay gece vardiyasında çalışmaktadır ve gece çalışma süresinin 7,5 saatten fazla olduğunu iddia etmektedir. Davacı, gece fazla mesai ücreti alacağının ödenmemesi nedeniyle davalıdan tahsilini istemektedir. Mahkeme, davacı işçinin fazla çalışma ücreti talebini kısmen kabul etmiştir. Ancak Yargıtay, işveren kayıtlarına dayanarak yapılan hesaplamada hatalı indirim yapıldığını belirterek kararı bozmuştur.
Kanun Maddeleri:
- İş Kanunu'nun 41. maddesi: Fazla çalışma süresi ve ücreti hakkında düzenlemeler yapar.
- İş Kanunu'nun 63. maddesi: İşçiye yapılacak ödemelerin belirlenmesi ve ödenmesi hakkında düzenlemeler yapar.
- Yargıtay İçtihatları Birleştirme Kurulu Kararı: Fazla çalışma ücreti hesaplamalarında hakkaniyet indirimi yapılması gerektiğini öngörmektedir.

22. Hukuk Dairesi 2012/14475 E. , 2013/4001 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

İHBAR OLUNANLAR : 1
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının halen Kocaeli Devlet Hastanesi işyerinde alt işveren işçisi güvenlik personeli olarak çalışmaya devam ettiğini, davacının ve diğer güvenlik personelinin işyerinde vardiyalı olarak 12 saat çalışma, 36 saat dinlenme şekilde 08:20 ila 20:08 saatleri arasında çalıştığını, vardiyaların aylık değiştiğini, davacının yılda en az 6 ay gece vardiyasında çalıştığını, davacının gece çalışma süresinin 7,5 saatten fazla olduğunu, bu çalışmalardan kaynaklanan, fazla çalışma alacağının ise ödenmediğini belirterek gece fazla mesai alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın husumet yönünden reddi gerektiğini, idarenin davacının üst veya alt işvereni olmadığını, adı geçenin kıdem tazminatı talebini Sağlık Bakanlığından değil bağlı oldukları firmalardan talep etmesi gerektiğini, davacının çalıştığı süre itibari ile talep ettiği işçilik alacaklarının tamamını ise aldığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davalı işveren tarafından sunulan personel aylık imza çizelgelerine göre davacının ikili vardiya sistemine göre saat 08.00-20:00 veya 20:00-08:00 saatleri arasında ikili vardiya sistemine göre çalıştığı, vardiyaların aylık olarak dönüştüğü değerlendirilerek alınan bilirkişi raporunda yapılan hesaplama üzerinden % 30 indirimle alacak hüküm altına alınmıştır.Temyiz:
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının temyiz itirazlarının reddine karar verildi.
2-Davacı temyizine gelince;
Somut olayda; davacı işçinin fazla çalışma ücreti isteğinin kabulüne karar verilmiştir.
Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve alacak miktarının yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Dosya içeriğine göre, fazla mesai ücreti alacağı, davalı işveren tarafından sunulan personel aylık imza çizelgelerine dayanılarak, ek bilirkişi raporunun ilk seçeneğine göre hükme bağlanmıştır. İşçinin fazla çalışma saatleri, işveren kayıtları ile kanıtlandığından, artık indirim yapılmaksızın talebin kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde indirimle bulunan rakam üzerinden hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.